Day-off

Alas otso y' medya ng umaga ng kalabitin niya ako at marahang inusal ang mga katagang :"Jen, anak--bangon na, tara na at magkape". Isang ngiti lamang ang aking itinugon, sabay balikwas upang bumangon.

Mahigit kumulang anim na taon din akong nawalay sa kanya. Kung tutuusin, isa siya sa mga taong bibihira kong makausap- (mag-usap man kami sa telepono, panay listahan lang ng mga habilin at sermon). Kaya't alam ko na kung susukatin sa percentage---mga 25% lang ang closeness ko sakanya. Sabi kasi nila "Like poles, repel each other"--moody kasi si lola, tapos ako din. Makulet kasi sya at echozera, tapos ako din. Sabi nga ng pinsan ko, parang sya yung old version ko.. (naku po, wag naman sana!).

Subalit ngayong mga nakalipas na araw na ito. Tila napunan namin ang aming mga pagkukulang sa isa't isa. Sabay kaming kumakain at nagkukwentuhan tungkol sa mga bagay-bagay sa paligid. Di ko lang talaga minsan masagot ang mga katanungan niya . (irrelevant kasi lagi sa pinag-uusapan namin at alam kong mahirap talaga sabihin sa kanya dahil ikakalat niya sa mga magulang ko pag nagkataon.hehe).

Sabi nga nila, lahat tayo eh tatanda at magkakauban. Kung kaya't dapat itrato natin ng maayos ang mga nakatatanda sa atin. Hindi kasama sa sinumpaan kong tungkulin sa itaas na magiging 100% na mabuting apo at anak ako sa aking folks. Pero, sa abot ng aking makakaya, I see to it na magagampanan ko ang aking mga tungkulin at mapaparamdam ko sa kanila yung importansya nila habang kasama ko sila. Hayy..sana lang sa lahat ng tao pwede kong gawin to.(haha..off topic..erase erase).
--------------------
Dumating ang hapon at nagpunta kami sa simbahan. Hudyat na rin na malapit nang matapos ang araw ng pahinga ko. Masaya ko dahil humigit kumulang isang dekada na ata simula ng magsimba ko ng may kasamang lola. Natutuwa ako dahil pinapamalas niya sa akin ang pagiging isang mabuting lola kahit na alam niyang malayo ang loob ko sakanya. Nun ko lang narealize na namimiss ko din pala sya.
--------------------
Naluha ako sa sermon ni father Serge kagabi, nagkwento sya tungkol sa mga palito at posporo--pero alam kong may naisip akong mga bagay-bagay beyond "that". Ayoko na lang ielaborate. Kung gusto niyong malaman, sa ym na lang. hahah
--------------------
Special thanks kay B1,Prof Pajay, Azel, at kuya Kenji sa nag-uumapaw na moral support nila saken laban sa lumalaganap na epidemya sa aking sistema. Hehe.
--------------------
Mababaw ang emosyon ko nitong mga nakaraang araw, dala siguro ng summer. (haha).
--------------------
Kung pwede ko lang ibigay sayo lahat ng meron ako, para maging masaya ka- gagawin ko. Dahil alam kong hindi ako magiging masaya at kuntento kung makikita kitang malungkot at nasasaktan---

Piyanista

Pag nakita mo na yung taong pakiramdam mo eh hinahanap mo, saka ka naman mamumumroblema kung paano ka rin niya hahanapin. Makikiramdam ka kung hinahanap ka nga ba nya, o ikaw lang ang talagang naghahanap sa kanya?

Naisip ko yan nung nakilala ko si F...

Bago tumapak ang mga madudumi kong paa sa lugar ng mga mababangong nilalang, nag-alay ako ng isang ever faithful na pramis sa aking pinakamamahal na ekswaysey. Pramis na hindi ko na kinekeri panghawakan ngayon. (anyways, wala na kong pakielam dun ngayon dahil ako naman yung nagpramis eh).

Ilang araw ang lumipas matapos akong makarating dito, tinungo ko ang simbahan para sa isang appointment sa kulto at dun ko unang nakita si F. Sa isang lugar kung saan namumugad ang "mga alagad ni Lord". Isa siya sa mga batang hindi humihikab habang nakikinig ng mga bagay-bagay na sinasabi sa kulto, nakikinig ng matimtiman, at nagdarasal ng taos sa kanyang puso (well, in a way ganun din naman ako, pero..iba yung sa kanya..basta)--na nagpahanga ng bongga sa isang masamang taong kagaya ko.

Marami na ring mga araw ang lumipas. Marami na ring mga larawan niya ang palihim kong nakukuhaan. Mga tula na nasulat para sa kanya, mga sulat na ginawa pero ang ending eh sa basurahan din naman. Marami na ring bulung-bulungan ang narinig. Maraming awitin na minsang inalay sa kanya (eg. Lab mubs, sway, at ang perpek na "Dreaming of you")--madaming beses niyang pinakanta sa akin yang huling yan. Pakiramdam niya daw kasi makatotohanan yung pinaparating na mensahe. Pero deadma ako, at nagpatuloy sa pang-iinis at pagsusungit sa kanya. Halos araw-araw kaming nagkakasama, nakapagharutan at nahampas ko na din sya sa muka, namura, at napandilatan ng mata.

Pero, eto na yung araw kung saan iiwan ko na ang mga pangarap na makasama siya. Dahil tanggap ko na sa sarili ko na:

pag Mahal mo ang isang tao, matututo kang palayain ito...

Mga Uri ng Kaibigan

Marami-rami na rin ang nakasalamuha, nakapudtrip, soundtrip, laughtrip ko dito sa mundong ibabaw. Yung iba, matagal ding namention sa "Favorite friends" list ko sa slambook o slamnote. Meron namn iba, napadaan lang. Parang nakisabay lang ng kain ng fishball o kwek-kwek sa may kanto. Meron din naman, pang-matagalan talaga. Kayo, ano kayo dito?


Kaibigan na maaasahan: Loyalista,malalapitan sa oras ng kagipitan, pwede mo syang iyakan at singahan kapag na dedepress ka. Hindi niya ipapakita kahit kelan sayo na naaapektuhan sya ng mga sarili niyang problema. Wala syang hinihinging kapalit sa lahat ng bagay na binibigay niya sayo.

Kaibigan na may "masabi" lang: Mahusay ang vocabulary skills nitong batang ito. Marami rin xang alam na verses, quotes o kung anu-ano pang bagay na hindi alam ng mga batang 6 years old pa lang. ingat ka nga lang, dahil sa sobrang lalim ng pagkatao nitong taong to, pati ikaw mismo, hindi mo na sya minsan mauunawaan.

Kaibigan na weather weather lang: Sya yung taong makikita mo lang pag may okasyon. Magpaparamdam lang pag may parating na "big event". Pero kapag tag-ulan na sa buhay mo, unreachable na ang batang ito.

Kaibigan na may kaplastikang taglay: Uso to ngayon! Marami akong kilala. Mabait pag kaharap mo, pero pagtalikod mo, madami ng sinasabi tungkol sayo. Minsan pati mga bagay na hindi na dapat pakielaman, pinapakielaman pa nila.

Kaibigan na "user friendly": Kilala ka lang nitong batang ito kapag may bago kang gadget, bagong fafa / mama, madaming pera / bagong sahod, at kung anu-ano pang materyal na bagay. Pero kapag ikaw na ang nangangailangan, wla na xa sa paligid.

Yang mga yan naman eh base lang sa mga nakasalamuha ko. Sabi nga nila, bata pa ko. Madami pang makikilala at makakasama sa mga bagay-bagay na gusto kong gawin. Masakit saken na magkakaron na naman ng batang mataba na aalis sa buhay ko, pero alam ko naman na kapag totoo ang pakikipagkaibigan, pagpapahalaga at pagmamahal mo para sa isang tao, nandyan lang sya sa puso mo HABAMBUHAY.

San na nga bang barkada ngayon?

Nakakatuwa isipin na sa paglipas ng panahon may mga makikilala tayo na kapareho natin ng trip sa buhay, pareho ng kinahihiligan, masaya kasma at kung anu-ano pang mga kalokohan na nagpapasaya sa ating pananatili dito sa mundong ibabaw.

Subalit pag dumarating ang unos sa ating buhay. Dun na natin makikilala kung sino nga ba sa kanila ang tunay at nagpapanggap lamang. Ako, hindi sa pagmamayabang-pero mahusay akong kumilatis ng ugali ng isang tao. Magpakatotoo ka lang kahit na ano pang gusto mo sasamahan kita kahit saan mo gusto magpunta. Yan ang panuntunan ko sa pagiging kaibigan sa isang tao. Sabi nga ng bespren ko "loyalista" ako pag napamahal na sa akin ang isang tao. Kahit magkaanuhan pa ipaglalaban ko talga pag alam kong nasa tama rin lang ang lahat.

Masaya nung simula ang tinatahak ng nabuo naming tropa. Sa totoo lang buo pa rin naman kami ngayon. Subalit kung ihahalintulad sa isang relasyon- "on the rocks" kami ngayon. Any moment in time, pwede kaming mag-break at magpaalam sa isa't isa kaya lie low na muna at busy-busyhan ang iba sa kanya kanyang makabuluhang life. Nakakalungkot isipin na hindi namin mapanghahawakan ang ipinangako naming "walang iwanan". Naaalala ko pa nga ang wlang puknat naming pagpupuyat nung nakaraang ilang bwan. Para lamang pag-usapan ang mga buhay-buhay namin. Oo, ganun lang kababaw ang trip namin. Tanungan ng mga kung anu-anong tanong, tungkol sa life. hanggang ang life nilagyan na ng Four letters sa unahan. Patay na tayo jan! Iwas na kami ni Yanah pag yan ang usapan (haha..nandamay pa ko).

Namimiss ko din ang pagsasamahan namin. Kahit na alam ko sa sarili ko na mahirap nang ibalik ang dating samahan. Kung mabibigyan lang ako ng isa pang pagkakataon. Sana hindi na nakasali pa ang mga taong nakasira lamang sa pagkakaibigan na aming nasimulan