At dahil beerday ko ngayon:
Ililista ko dito ang mga bagay-bagay na gusto kong ma-achieve / mabago / baguhin sa dagdag na taon ng buhay dalaga ko! Kasama na rin ang mga nais kong ipagpasalamat na blessings na hindi ko naipagpasalamat nung new yir dahil abala ako sa pagkutingting ng mga bagay-bagay sa paligid..
PASASALAMAT
sa mga...
> Blessings na natanggap (pagtapak ng madumi kong paa sa UAE).
> Maganda at haping family na meron aketch (miss ko na kau peeps)
> Mga kaibigan (lahat ng uri: luma, bago, lumang naging bago, at bagong naging luma)
> Mga nagmamahal at minamahal ni Jen
> Pang-unawa na madalas eh hindi ginagamit ng inyong lingkod
> Sa mga bagong umaga na naimumulat ko ang aking mata, sabay ngiti at palakpak :D
> Sa magandang kalusugan
> Sa mga pagsubok at struggles
> Sa SFC community (tinanggap nila ko ng bonggang-bongga kahit na....hehe)
> Sa pang-unawa na meron si Renee'
> Sa pagtitimpi na meron ako
> Sa malinis na puso na binigay
> Sa masasayang thoughts na pumapasok sa kautakan ko sa araw-araw
> sa wisdom and knowledge na nagagamit ko sa aking workalush.
> sa bawat kembot na nailalaan ng aking kapinsanan every once a month (tagay pa nasnip!)
> Sa sense of humor na ipinagkaloob saken (para sumaya at makapagpasaya)
> Sa charms na hindi maresist ni busmate..haha
> Sa mga mata kong nakaka-appreciate ng beauty ng mga bagay-bagay sa paligid.
> sa utak na nakakaisip ng tamang mga bagay kahit mali ang sitwasyon. (naks)
> Sa talento at kaepalan na naibigay sa aken.
> Sa mga okeysyonal na luha na tumulo mula sa aking kamatahan.
> Sa mga masasaya at malulungkot na momentum sa buhay buhay.(natuto po ako thru it!)
> Ang ever bonggang metabolism ko! :) (dahil jan, ever bonggacious ang aking kakatawanan:D)
> sa blogspot dahil hindi ko na nalimutan ang username at password ko this time.(hehe)
> at higit sa lahat..sa bonggang bonggang mga maliliit na bagay na kalimitan ay nawawaglit ng ubod ng sungit na ako! Maraming maraming salamat po!
RESOLUTION:
> Kung maari, gusto kong magkaron ng oras para makapag-unwind. (toxic na kasi dito)
> Mabawasan pa ang mga "tantrums moment" ko.
> Maging uber-aktib muli sa sirkulasyon...
> Mag ayus pa ng maayus para naman..naman naman..:D
> Maglaan ng more oras para sa sarili ko
> Mapatawad ang mga taong hindi ko pa napapatawad
> Maging mas masayahin kesa dati (mga to the 10th power)
> maging energetic at less antukin lalu na pag babangon sa umaga
> maging makabuluhang mamamayan ng uae, sa isip, sa salita, at sa gawa.
MGA NAIS MAKAMIT:
> psp..huhuhu..antagal ko nang gusto yan..hindi ko binili nung kelan dahil punong abala ako
> peace and contentment
> libro, libro, libro. (esp.bob ong's stainless longganisa / pol medina's pugad baboy)
> increment
> english diks para sa mga itik'z
> alam ko na yun..di nyo na kelangan pang malaman..hehe (chikret!:P)
> boses na kasing taas ng sa isang diva..aheks...
> mapagpatuloy ang mga bagay na nasimulan ko sa kulto
Ayun lang..mahaba na pla pero wala akong natanaw na sense. Salamat sa mga nagpaambon ng pabati. bibigay ko sa inyo ung address ko para padala niyo na lang ung mga regalo nyo.
3.3.09
2.3.09
Antayteld...
Masaya ako sa araw-araw....
Nalilibang ako sa blog.
Nagagampanan ko ng maayos ang mga responsibilidad ko sa buhay buhay.
Nagagampanan ko din ang aking tungkulin sa simbahan.
Nakakatulog ako ng at least 6 hours a day (liban na nga lang kapag may taping o kung anu pang mga gig)..:P
Nakakamusta ko ang mga dapat kamustahin sa araw araw.
Nakakain ako ng 6 na beses sa isang araw (wag na magtaka, totoo yan!)
Nakakapag-ym ako kahit gaano ko kaabala sa isang bagay.
Nagmamahal ako kahit na hindi ako mahal.
Nagmumura ako pero lahat ito ay unintentional.(joke lang kumbaga)
Nagmamalasakit ako sa kapwa tao kahit na hindi ko ipinapahalata.
Masamang tao ako pero may kunsensya rin naman.
At higit sa lahat- may puso ako...naaawa, nalulungkot, at umiiyak din kung minsan.
Naisip ko yan ng umattend ako kagabi ng recollection.
Tanungin ka ba naman ng:
Kagaya ng sinasabi ng marami, ang lugar na nilapagan ng aking spaceship ay isang rehabilitation area. Dito, magagawa at gagawin mo ang mga bagay na hindi mo pa ginagawa dati. Kung masamang tao ka dati, malamang sa malamang, mabago ang mga pamantayan mo pag napunta ka dito sa "LAND OF THE RISING SMELL". Malaya akong nakakakilos at nakakapag-isip sa ngayon, kesa dati. Na parang isang opisina ang takbo ng pamumuhay ko:
Ang pusu-pusuan ko ay gawa sa isang kahoy. Wooden heart kumbaga. Marupok. Madaling mabali. Madaling maapektuhan ng anay, ulan at kung anu-ano pang negative vibes sa paligid-ligid. Sa loob nito nagtatago at sumisigaw ang tunay na ako. Ang taong naghahangad ng malaking pagbabago ngunit takot gumawa ng hakbang papunta sa hinaharap. Ang tunay na "ako" na duwag tanggapin ang pagkatalo. Ang ako na nasasaktan sa twing may nakikitang nasasaktan. Ako, na nakakaramdam pa din ng luha at pighati sa bawat oras ng kalungkutan. At higit sa lahat, ang tunay na ako- na naghahanap ng maliit na porsyento ng pag-aalaga, atensyon at pagmamahal ng isang taong alam kong hindi kailanman ay magiging akin.
Nalilibang ako sa blog.
Nagagampanan ko ng maayos ang mga responsibilidad ko sa buhay buhay.
Nagagampanan ko din ang aking tungkulin sa simbahan.
Nakakatulog ako ng at least 6 hours a day (liban na nga lang kapag may taping o kung anu pang mga gig)..:P
Nakakamusta ko ang mga dapat kamustahin sa araw araw.
Nakakain ako ng 6 na beses sa isang araw (wag na magtaka, totoo yan!)
Nakakapag-ym ako kahit gaano ko kaabala sa isang bagay.
Nagmamahal ako kahit na hindi ako mahal.
Nagmumura ako pero lahat ito ay unintentional.(joke lang kumbaga)
Nagmamalasakit ako sa kapwa tao kahit na hindi ko ipinapahalata.
Masamang tao ako pero may kunsensya rin naman.
At higit sa lahat- may puso ako...naaawa, nalulungkot, at umiiyak din kung minsan.
Naisip ko yan ng umattend ako kagabi ng recollection.
Tanungin ka ba naman ng:
How's your heart Lately?Tahimik akong lumingon at ngumiti sa mga "minamahal" kong brothers and sisters. Agad na hinanap ng mga mata ko ang reaksyon ni (sya na yun). At ako'y agad na yumuko at nag-isip. Inisip ko maigi kung kamusta na nga ba si pusu-pusuan ngayon. Wala akong maramdaman at maisip na posibleng estado niya. Kagaya ng nabanggit ko sa itaas, nasa ayos ang takbo ng buhay ko nitong mga nakaraang araw. May pabugsu-bugsong ihip ng masamang hangin ng problema, pero agad agad naman syang nawawala. Kaya muli kong tinanong ang nalilito kong sarili. Ano nga ba? Kamusta na nga ba ako?
Kagaya ng sinasabi ng marami, ang lugar na nilapagan ng aking spaceship ay isang rehabilitation area. Dito, magagawa at gagawin mo ang mga bagay na hindi mo pa ginagawa dati. Kung masamang tao ka dati, malamang sa malamang, mabago ang mga pamantayan mo pag napunta ka dito sa "LAND OF THE RISING SMELL". Malaya akong nakakakilos at nakakapag-isip sa ngayon, kesa dati. Na parang isang opisina ang takbo ng pamumuhay ko:
- Ipapasa sa gabi ang mga listahan ng mga bagay-bagay na gagawin ko sa araw na iyon.
- Matapos maaprubahan, magaallot ang budget ministry ng pera na gagastusin para sa mga activities.
- Kapag handa na ang budget, ilalatag mo naman ang oras (kung maari ay bawat minuto) ng mga gagawin mong aktibiti.
- Pag umuwi ka ng dis oras ng gabi, bubula ka at matutulog ng hindi nakakapagbanlaw.
Ang pusu-pusuan ko ay gawa sa isang kahoy. Wooden heart kumbaga. Marupok. Madaling mabali. Madaling maapektuhan ng anay, ulan at kung anu-ano pang negative vibes sa paligid-ligid. Sa loob nito nagtatago at sumisigaw ang tunay na ako. Ang taong naghahangad ng malaking pagbabago ngunit takot gumawa ng hakbang papunta sa hinaharap. Ang tunay na "ako" na duwag tanggapin ang pagkatalo. Ang ako na nasasaktan sa twing may nakikitang nasasaktan. Ako, na nakakaramdam pa din ng luha at pighati sa bawat oras ng kalungkutan. At higit sa lahat, ang tunay na ako- na naghahanap ng maliit na porsyento ng pag-aalaga, atensyon at pagmamahal ng isang taong alam kong hindi kailanman ay magiging akin.
Subscribe to:
Posts (Atom)