Win

I'll never give up
Never give in
Never let a ray of doubt sweep in
And if i fall
I'll never fail
There's much tooo much at stake
Upon myself I must defend
Im not looking for place ashore
I'm gonna WIN....

Paborito akong isali ng aking mga magulang sa mga kung anu-anong contest sa baranggay. Tulaan, declamation (parang pareho lang ata yun?), kantahan,quiz bee, spelling bee,reading echoz at kung anu-ano pang kalokohan...Dumating sa punto na nakakasawa na manalo (ang yabang..hehe), kung kaya't iniwan ko ang showbiz, este ang pagsali sa mga ganung bagay.

Bandang hi-skul ay muling nagbalik ang passion o hilig ko sa pagsali sa mga ganyang kalokohan. Sumali ako sa slogan/poster making, essay writing, singing contest (wag nyo na pangarapin marinig ang boses ko dahil hindi maganda, nagkakataon lang na mas maganda ng wanport ang boses ko kaya ako nananalo dun!)--tama na ang kayabangan at nagiging mahangin na yung tema ng post na toh....

Nanalo ko sa iba, pero mas madaming beses akong natalo. Pero at dahil makapal ang muka ko, nagpursige akong sumali ng sumali...Sabi nga ng nanay ko..motto ko daw sa buhay eh...

Try and try until you succeed...

Hindi ako namuhay sa motto na yan kundi, namuhay ako sa munting paniniwala ko....

Na kapag inilagay mo ang puso mo at dedikasyon sa paggawa ng isang bagay,
siguradong magagawa at makakamit mo yun kahit na anong pagsubok pa ang dumaan
sayo.....

--Ang Kwento ng Posporo at Palito--

Ito ay kwento ng mga magkakaibigang palito na nakatira sa isang posporo. Ang wentong ito eh pirated lamang mula kay Father Serge na winento niya noong mass last friday...

Ang magkakaibigang ito ay naniniwala na kapag inilabas na sila ng sinuman mula sa kanilang tahanan at sinindihan, sila ay mawawalan na ng silbi at mapupunta sa kawalan. Isang araw, isa sa mga palito ay kinuha at sinindihan. Matapos siyang masindihan at magsilbing ilaw sa kadiliman, agad siyang hinipan at itinapon. Agad na nagpulong-pulong ang mga natirang palito at inisip nila kung ano nga ba ang mundong naghihintay sa kanila sa labas ng posporo. Maya-maya pa, isa sa kanila ay agad na kinuha at sinindihan (ulit), matapos na magamit ang kanyang liwanag, siya ay muling ibinalik sa kahon ng posporo. Nagsipaligid sa kanya ang mga kaibigan niyang posporo (mga usisero..tsktsk), at agad siyang tinanong kung "Anung mundo ang meron sa labas ng kahon ng posporo"---Marahan niyang sinabing: "Mga kaibigan, maganda ang mundo sa labas ng kahon na ito, at hindi lamang tayo basta-bastang mga palito lamang, bawat isa sa atin ay may kani-kaniyang silbi. Ang liwanag na matagal na nating minimithi at hinahangad ay mula pala sa atin mismo..."

--Just a thought to fonder :)