Sacrifice

Kelan ka huling nagsakripisyo para sa kapakanan ng kapwa mo? Sigurado ko, mag-iisip ka ng matagal bago mo ko masasagot. May nagtanong saken nyan nung isang araw. Eto ang naging sagot ko.

"Madaming beses, at ayukong mapagod...sana nga hindi pa ko pagod"

Dala na rin siguro ng mababaw kong pag-iisip kaya ko nasabi yan. Hindi ko alam kung nadating lang talaga sa buhay ng tao ang mga ganitong pagkakataon. Hindi ko din alam kung sinusubok lang ba ko talaga ni Papa God. Wala akong alam, wala ako kahit na wanport na ideya. Nakipag-usap ako sa ilang mga kaibigan. Hiningi ko ang payo nila. Natatandaan ko pa - may niyaya pa ata akong magpakasal, pero in the end - pinagtawanan ko na lang ang idea. Sinabi kong nakakasawa na kase.

"Nagsasawa na kong mabuhay para sa ibang tao, pwede bang buhay ko naman ang asikasuhin ko?"

Hindi ko na rin matandaan kung ilang tao na ang sinabihan ko nyan. Pero nakikita ko pa din ang sarili kong bumabangon tuwing umaga at pinagpapatuloy ang nasimulan ko, at patuloy na inilalagay sa utak ko na:

Sacrifice is a part of life. It’s supposed to be. It’s not something to regret. It’s something to aspire to. Little sacrifices. Big sacrifices.

>>>>Lahat ng bagay na ginagawa ko ngayon eh may patutunguhan. ^^, I'll cheer myself up. Dahil hindi ito tahanan ng emo. \m/