Paalam

Parang kahapon lang dumating ka sa buhay ko. Sobrang saya ko nun. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Hindi maimumuwestra ng kahit na anong salita ang nararamdaman ko ng mga panahon na yun.

Palagi kong nakikita ang sarili kong nakatanaw sa malayo. Tinatanaw ang bukas, iniisip kung bukas eh nandyan ka pa din sa aking tabi. Natulog ako at gumising sa paniniwalang habambuhay eh anjan ka lang. Masaya ang mga tao sa paligid dahil nariyan ka. Sa kabilang banda, madami rin naman ang nakaramdam ng kalungkutan ng maramdaman nila ang iyong mabibigat na mga yabag.

Pero hindi ako nagpaapekto. Patuloy lang akong namuhay ng kasama ka. Masaya kong sinariwa ang mga alaala nating dalawa. Alam ko kase na hindi panghabambuhay ang iyong pananatili sa buhay ko. Alam kong minsan ka lang din dumating sa isang taon. Alam kong kasabay ng iyong pagdating ay ang hudyat ng malaking PAGBABAGO.

At kagaya ng inaasahan ng lahat - ngayon ay kailangan mo nang umalis. Kailangan mo na akong iwan. Wag kang mag-alala, naiintindihan ko na makabubuti para sa lahat na iwan mo ako at ang ating mga alaala. Masakit sa akin, nakakalungkot. Pero alam ko, na sa iyong pag-alis, magpapatuloy ang ikot ng mundo. Magpapatuloy ang buhay at magiging isang matamis na alaala ang ating pagkikita sa taong ito.

"Wag mo akong kakalimutan sa susunod nating pagkikita...

Maghihintay ako sa iyong muling pagbabalik....

Lagi lagi kitang aalalahanin at ang ating mga matatamis at mapapait na alaala...."

Paalam sa iyo......












SEPTEMBER.....Helloooooooooooooooooo October!!!!!! \m/