Settling

Madaming nabubuong ideya sa utak ko sa araw araw na ginawa ni Papa God. Sa sobrang dami ay hindi ko na sila halos mapagtugma-tugma. Parang listahan lang ng mga gusto kong gawin sa buhay ko. Madami, mahalaga, nakakatuwa, nakakaiyak, nakakabanas, nakakainspire, minsan naman eh masakit sa ulo. Lumipas na lang ang mga araw na halos hindi ko na maramdaman na ibang araw na pala ang susunod. Ganun daw kapag ang buhay mo eh isang ROUTINE.

Para kang sundalong kumakain. Subo- nguya-lunok. Paulit-ulit. Hanggang sa maubos ang kinakain mo.

Ewan ko, hindi naman ako naboboring-an sa buhay ko. Tinatawag ko pa ngang astig ang laypstayl na meron ako. Kanya-kanyang trip nga lang siguro tayo sa buhay. May nilikhang manira ng araw ng ibang tao. May ibang nilikha para pagandahin ang araw mo. May nilikha para insultuhin ang araw mo. May nilikha para itulak ka para tumaas sa kinalalagyan mong pwesto. At kadalasan, MADAMI ang nilikha upang tapak-tapakan ka na parang labada sa probinsya hanggang sa wala nang matira sayo. May mga nilikhang akala mo si Nora Aunor kung magdrama. Meron namang magagaling pa sa clown kung magpatawa - pero kung sisilipin mo ang tunay na kulay ng pagkatao na meron sila....magugulat ka sa malalaman mo, dahil madalas- kabaligtaran sila ng nakikita mo.

*Insert sad song here*

Oh the leaves they fall,
they go so far sometimes.
Do I blame the wind
or the tree that let you go?
Or do I wave goodbye,
settling?--Settling

Disclaimer notice: Pagpasensyahan na ang may-ari ng blog dahil hindi pa sya natutulog ng humigit-kumulang 48 hours ng isulat nya tong entry na toh. Pls bear with her =))