Deadma

Matagal na kitang pinagmamasdan. Matagal na kitang tinitignan mula sa malayo. Matagal mo na kong napapaligaya. Hayy. Ewan ko ba kung anung meron ka at parang mahal na kita.

Nung una kitang makilala halos hindi kita pinapansin. Nung may nagsabi sa akin ng iyong pangalan, wala akong sinabi ni isang salita kundi mahinang "ah ganun ba?". Lumipas ang mga araw at nakita ko na lamang ang aking sarili na nagsisimulang hanapin ka. Nakita ko ang aking sariling tinatanaw ka sa tuwing ako ay may libreng oras. Nakita ko na lamang ang sarili kong nagsisimula nang mahibang ng dahil sa kagandahang iyong taglay. Sa kagandahang alam ko ay matatagalan pa o pag hindi na pinalad pa ay hindi na magiging akin pa.

Ilang buwan na kitang iniisip ngunit dumating nga ba ang panahon na napansin mo din ako? Ni isang minuto ba mula sa iyong pagkakaupo sa iyong kinalalagyan ay nakita mo ang aking munting pagpapahalaga sa'yo? Ni isang beses ba ay nakuha mo ding ngumiti pag nginingitian ko ang iyong angking kagandahan?

Nasasaktan na ako at nahihirapan. Gusto ko nang lumaya mula sa iyong kagandahan. Nais ko nang lumaya mula sa pagkaka-alipin ko sa iyong kariktan. Nais ko nang mamuhay ng hindi ka naaalala.

Nakakalungkot isipin na sa panahon kung kailan lubusan na kitang mahal at saka pa kita kailangang palayain. Nakakainis isipin na hindi ko magawaan ng paraan ang bagay na ito upang maging masaya ako sa iyong piling. Nakakairita dahil kahit paulit-ulit kong sabihin na ayoko na sayo, patuloy ka pa ding idinidikta ng aking isipan.

Ngunit alam ko, makakalimutan din kita. Alam ko, may darating pang mas maganda at mas kaaya-aya kaysa sa aking paningin. Alam ko, at naniniwala ako. Na may darating pa na para sa akin.....





Kaya deadmahin mo ko NOKIA 5800. May darating pang mas maganda at mas high tech kesa sayo. Magsama kayo ng mga lumang modelong cellphone!!!!!!!! ^^,