Ewan

Ang paksang ito ay walang kinalaman sa pangkasalukuyang kalakaran ng buhay. sadyang ang mga katanungan ay nahalungkat ng di oras sapagkat lutang ang utak ng may-akda.

Hindi lahat ng taong sweet at concern ay may gusto sayo. Sadyang may mga tao lang na mahilig magpaasa--Bob Ong

Hindi ko maalala kung yaan nga ba mismo yung kowt na yun. Pero, madalas sa minsan- - - madalas talaga! nagkakamali or namimisinterpret naten yung amount ng attention na binibigay sa atin ng isang tao. I'm talking in general. Napapansin ko lang yan sa paligid-ligid. Napapabilang kasi ako ngayon sa alta-sociedad y' singgoles kung saan pwedeng mag-interact, magspend ng "too much" time with each other ang boylets at gerlalus. Eh, ako naman yung tipo ng taong talagang bibihira ang nakakasundo. ITo eh sa kadahilanan na rin siguro na may angkin akong kaangasan, kakupalan, kaintrimitidahan, kaplastikan, at lahat na ng mga bagay ng may "ka-" sa simula at "-an" sa dulo. Nyahaha. MAhilig din akong manghusga, at higit sa lahat, sinungaling ako. WAhihihi. Hindi ako madaling i-please at higit sa lahat, nuknukan ako ng walang kwentang tao. Wala, wala talaga as in, wala ako nung tinatawag na "soft side" at lahat ng mga bagay bagay na meron ang isang matinong nilalang.

Actually nasasaktan pa din ako dahil hindi ako gusto nung taong gusto ko. Aray aray naman kasi.. (sino ba naman ang hindi tatamaan sa angking talento, kabaitan, kakulitan, at kung anu-ano pang "ka" at "-an"), nung batang iyun. Pero ganun talaga, kung hindi para sayo, baka para sa iba. hahaha. M ove on na lang ako, marami pa dyan sa tabi-tabi, iba't iba pa ang amoy at hitsura. (oryt!)

Sobrang mentally ill and emotionally stressed na ko dahil sa trabaho ko. Kahit ba nagpapameeting (conference) ako kapag nasa office ako, ramdam ko pa din ang hirap ng math. (Takteng math yan! bakit ba napag-aralan pa ng lumikha niyan?pero ok na yang kalkaleyter evryday kesa naman abacus pangkuha ng percent discount ekek dba?). Naiinis din ako ng bongga sa dakila kong opismate dahil masyado niya nang nagagamay ang paggamit sa ym at parang napapagod na siya sa paga-upload ng mga picture niyang puro sa corniche lang naman kinuhaan! Pag inutusan mo ngingitian kang parang tukmol. Sabay lalapit para "paki-repeat the utos". Naiinis ako ng todo pramis. Baket? Kasi yung work niya ang inaaplyan ko nung simula dahil dakilang magbobote lang ako nun sa pinas. Gumawa sya ng kabalbalan kaya napasa saken ang bigat ng mundo. Ngayon ako na si "Super Jenny" ng kumpanya namen. Konting bawas, konting dagdag at ayun, bonggang bongga na at solve na solve na si boss / sir / amo sa perwisyo este serbisyo na naibibigay ko para sa kanila.

At dahil napansin kong nalihis na ko sa usapin, tatahakin ko ulit ang daan pabalik sa napili kong paksa. Ayun nga, sabi nga nila: "It takes two to tanggo". Walang relationship na magwo-work kapag mag-isa ka lang na nagpo-provide ng too much of everything. Teka, erase erase erase. Hindi yan yung paksa...nalibang na naman ako at kung anu-ano ang nasabi.:D

“Kung hindi mo mahal and isang tao, wag ka nang magpakita ng motibo para
mahalin ka nya..”

Dyan naman tayo mag-focus at talakayin ang nasa itaas sa ibang araw. Simple lang naman ang laro ng buhay, makipaglaban ng patas at wag mangduduga, kung ayaw mong maduga din sa darating na mga panahon. (tama ba?). Parang sa pagpapacute at pag-appreciate ng karakter lang ng isang tao. Eto lang yung napansin kong pinagkaiba:

PAGPAPACUTE: hindi ka concern sa kung anuman yung pwedeng maramdaman para sayo nung pinagpapacute-an mo. Ang mahalaga lang, nakakapagpapampam ka (pahiram bogart ng term). Isa kang batang walang malay dahil ang main concern mo eh nagawa mo ang bagay bagay at your best. Wapakels ka kung nakakasakit ka, nakakapagpahanga, nakakatuwa, nakakainis at kung anu-ano pang mga ekek.

APPRECIATION: wala lang, its like saying na may magagandang attributes din ang nilalang na ito kahit na...Syempre nobody's perpekto kaya may-i -insert the tag line "-kaya lng".

“Iba ang tinititigan sa tinitingnan.
Ang tinititigan, sa isang bahagi lang nakatingin.
Ang tinitingnan buong bahagi ang sinusuri.
Iba rin ang iniintindi sa inuunawa.
Ang iniintindi, pinipilit sa isipan.
Ang inuunawa alam kung bakit dapat ipilit sa isipan.
Kung kaya dapat:
Tinitingnan ang mga bagay para maunawaan
at hindi titigan lang at intindihin..

-Bob Ong