Stress

Oo, tama yung tayteL. Ang dakilang petix na kagaya ko ay nakakaexperience din pala ng stress. Kainis. Sobrang nakakainis. Isa pa. Inis na inis ako! Grrr!!!! Dahil magmula sa mahabang linya ng kung anu-anong pinaggagawa ko sa trabaho ko bilang isang vulcanizing assistant dito, nadagdagan at mukang madadagdagan pa ang mga obligasyones de bobo ko. Ayun, at nakaka-bobo na nga minsan. Tamang angal ako, pero alam ko na dapat tenkpul pa rin ako dahil kahit na vulcanizing assistant ako at sobrang stressed na, meron pa din akong trabaho inspite the global economic crisis fever.

Nitong mga nakalipas na araw (kahit na napakabilis ng takbo ng araw dito ngayon), masyado akong natotorete sa trabaho kong ewan kung bakit nagiging uber demanding na. Naalala ko pa nga nung isang araw, sinigawan ko yung amo ko dahil sobrang nagmamadali sa buhay. Medyo productive kasi yung kasamahan ko dito, kaya kahit na always present ang lola, mentally absent naman. Eh paano na lang kaya kung maging mentally absent din ako? Grrrr! Nakakabiset talaga. May mga araw pa nga na uwing-uwi ka na, as in bitbit mo na si bagella palabas ng opisina, eto at sisigaw pa ng :"hey! you still have to finish this by today!". Babalik naman si tanga, eh pano alipin lang naman ako at sya yung boss, kaya wala akong magawa kundi bumulong ng :"#$%^! nagpapahinga din ako! bukas naman ang ibang math!". Eh panung hindi ganun ang senaryo, hindi pa niya ibigay ang mga pending na kelangan pala ipasa para sa araw na yun ng mas maaga para gora na ako ng tamang uwian ko. Nakakainis talaga.

Lalung lalo pa ngayong araw na to. Naiinis ako dahil may isang tipaklong na blue na nambiset saken ang aga aga pa lang! Beerday kasi niya ngayon. Eh may mga hinihiling syang mga bagay na wala akong kabalak-balak na gawin. As in wala talaga. Mangyayari lang yun sa mga pangarap niya. Syempre magaling ako sa parteng yan - ang mang-asar. Pero gaya nga ng sabi ko, pag ako na yung inasar, kulang na lang maghamon ako ng away. Umoo ata ako sa kanya kahapon tapos binawi ko ngayong umaga. Haha! Nagalit ang kupal at nag-dialog ng: "Ganyan ka, wala kang oras para saken!" Nagulat naman ako at nagising sa sinabi niyang yun. Feeling ko tuloy nag-aasume na si kuya. Assume what? when? and where? After nung sinabi niyang yun hindi ko na siya kinibo. At hindi ko na sya kikibuin EVER.

Posibleng mga Pinagmulan ng stress:
=walang tulog (na 12 hours)
=trabaho trabaho trabaho
=mababait na kasama sa bahay..ambait nyo! i lab yu!
=homesick
=lab sik
=math sick
=english wrong gramming ekek (bloody nose na ko!)
=manong sa bus

Posibleng maging solusyon:
=magtulog bukas at indianin ang brothers and sisters (gudlak saken?)
=lumipat sila ng bahay?haha
=umuwi kasama ni biiba?
=ai wala akong makitang solusyon jan eh..
=f0tek!..itatapon ko lahat ng bagay na related sa math dito sa opis!
=reregaluhan ko sila ng diksy0! utang na loob! sayang ang english sabjeks sa skul
=banatan na t0h!


On the brighter side of life:

We should be thankful for all the shortcomings, the struggles,the challenges and the problem that HE is putting us through. Because through it, we can improve ourselves and become a better person in the coming days of our lives.

---naisip ko yan, kaya mananahimik na ko ng pag-angal ko. =P