Mokong

Mahirap mamili ng daan na tatahakin lalu pa't hindi mo alam kung saan mo nga ba gusto magpunta. Mahirap mag-isip ng para sa ibang tao kung ikaw mismo, walang kasiguruhan at kapayapaan sa iyong isipan. Kapag nagdesisyon tayo, tayo at tayo lang ang pwedeng bumago nun, kelangan mo mag-isip isip ng sandaang beses bago ka magbitiw ng isang oo o hindi.

Humigit-kumulang ilang bwan na rin kaming magkakilala ni Mokong. Makulet, mabait, gentleman (daw) siya. Muy simpatico rin naman kung minsan talaga---ipagbubukas ka ng pintuan, hihilahin ang silya para maupuan mo, papayungan ka pag umuulan, tatanungin ka bawat minuto kung kumain ka na, papatayin ang langaw pag dumadapo sa gusgusin mong katawan, pupulbuhan at me-meyk ap an ka pag mas muka ka nang lalake kesa sakanya, patatawanin ka sa pinaka-corny na joke niya, at tatanungin ka pa (ulit) ng mga bagay na gusto at ayaw mo. Hindi si Mokong ang unang manliligaw na nagkamali saken. Meron ding iba. Pero yung iba, madali kong natatakot sa pamamagitan ng killer eye at mga pangako kong gagawin kong miserable ang buhay nila. Pero sya, malapit niya na kong mapahanga (malapit lang, pero hindi ko sinasabing ngayon na yun, o sa isang bukas, bahala na) Sa araw-araw na ginawa ni Papa God, andyan sya para saken (may topak man ako o wala, nakangiti pa din sya). Oo, hindi ako maganda, pero choosy ako. Bakit ba? libre naman mamili ng ide-date at manliligaw..madaming lalaki sa mundo...ayun nga lang..hindi lahat sila....


















may kakayahan na kilalanin ang isang kagaya ko...

Tukmol..agen

Pag nahawi ang ulap
sisilip ang mga mata mong maiilap
magtatanong ng mga bagay na wala sa ulirat
na kahit sa aking isip ay hindi maapuhap.

Luhang matagal nang nais itangis
sa kaibuturan nitong pusong ito'y tinitiis
O bakit kay hirap ngumiti
Kapag alam mong sa iyong puso, kalungkutan ay nanatili?

Tukmol

Ayokong masanay sa isang bagay na alam kong mawawala din naman saken pagtagal ng panahon...

Tado

Lahat ng tao may paboritong mura. Este pagmumura pala. Yung taytel ko ngayon ang paborito kong mura sa lahat. Pag ginulat mo ko, matatawag kita sa pangalan na yan, pag tinakot mo ko, kasabay sa pag-igkas ng kamay ko para hampasin ka eh ang katagang.."tado, tadu,#$%%^&!". Hehe..erase erase..bad bad bad. Baka may mapadaan na taga-kulto dito at isumbong pa ko sa mga nakatatanda at matiwalag ako..nyahaha..pabor! joke..

Lahat naman tayo nagmumura, iba iba lang siguro yung lutong, tunog, frequency, at kung gaano kalakas yung impact ng mura mo sa sinasabihan mo. Eh pano pag nakangiti pa din yung minumura mo? Nakakainis diba? Saken kasi ganun kadalasan ang nangyayari, inis na inis at gusto ko nang durugin sa mura ang isang tao, ayaw pa din patinag at nakangiti pa. Kakaasar. Ang hirap din ng nasa abroad ka. Pag naiinis ka sa ibang lahi at minura mo sa sarili mong salita, papaexplain pa nila. Eh syempre dedeny mo na lang para di ka mapaaway. Nyahaha.

Pero lingid sa kaalaman ng nakararami, sa likod ng salita (masamang salita na "tado") eh may nagtatagong isang katangi-tanging nilalang. Pamilyar ba kayo sa komedyanteng si Tado Jimenez? Oo, yung nakashades ng malaki , longhair, na matinik sa english at madaming alam sa buhay. Oo, pareho kaming asteeg nitong si Tado. Oo (nakiki-oo ka saken, kilala mo ba talaga yung kinukwento ko?hehe). Heto at naisip ko siyang hanapin sa tulong ni Gugel. Paborito ko kase dati nung grade 6 ako yung palabas niyang Strangebrew, di ko na maalala kung saang channel ko yun napapanood, pero ayos na ayos ang mga words of wisdom ng boylet na ito!

KONTING BACKGROUND CHECK..

Lingid sa kaalaman ng nakararami, at sa dami ng taong nanghahamak sa butihing si Tado. (Ok lalagyan ko ng apelido para kagalang-galang ang dating niya kahit man lang sa post ko.). Si Arvin Jimenez (aka. Tado Jimenez) eh graduate sa PUP (Polytechnic University of the Philippines) ng kursong Psychology (ahh, kaya pala madaming alam sa buhay). Bukod sa pagiging comedian, isa rin syang DJ at hilig din nya ang photography, at minsan nang nainvolve sa theater and arts. Asteeg di ba? "More than meets the eye" ika nga nila. Hehe..

Inspayrd by this...

once upon a time...

there was an island where all the feelings lived:

HAPPINESS, SADNESS, KNOWLEDGE, and all of the others, including LOVE...

One day it was announced to the feelings that the island would sink,

so all constructed boats and left... Except for LOVE....

LOVE was the only one who stayed.

LOVE wanted to hold out until the last possible moment.

When the island had almost sunk, LOVE decided to ask for help...

RICHNESS was passing by LOVE in a grand boat.

LOVE said, "RICHNESS, can you take me with you?"

RICHNESS answered, "No, I can't. There is a lot of gold and silver in my boat. There is no place here for you."

LOVE decided to ask VANITY who was also passing by in a beautiful vessel.

"Vanity, please help me!"

"I can't help you, LOVE. You are all wet and might damage my boat," VANITY answered.

SADNESS was close by so LOVE asked,

"SADNESS, let me go with you."

"Oh . . . LOVE, I am so sad that I need to be by myself!"

HAPINESS passed by LOVE, too, but she was so happy that she did not even hear when LOVE called her.

Suddenly, there was a voice,

"Come, LOVE, I will take you."

It was an elder.

So blessed and overjoyed, LOVE even forgot to ask the elder where they were going. When they arrived at dry land, the elder went her own way. Realizing how much was owed the elder,

LOVE asked KNOWLEDGE, another elder,

"Who Helped me?"

"It was TIME," KNOWLEDGE answered.

"TIME?" asked LOVE.

"But why did TIME help me?"

KNOWLEDGE smiled with deep wisdom and answered,

"Because only TIME is capable of understanding how valuable LOVE is..."

***...TIME is the only most special gift you can give to the person you LOVE...***

---copy paste lang from bulletin board sa FS..natanggal antok ko ehh..hehhe

Insomnia at Migraine

Sa 22 taon na pananahanan ko sa katawang lupa kong ito, marami-rami na rin ang bumisita saken na karamdaman. May panaka-nakang pagkalabit ng trangkaso, sipon, ubo, asthma, sakit sa puso (haha..hindi counted yan ungas!), beke (mumps),bulutong (chickenpox), anemia (suki ako nito dahil hindi nga ako mahilig matulog), overfatigue, at kung anu-ano pang kalokohan sa buhay. Pero kung magkakaroon ng botohan ang mga doktor na tumingin sa mga lamang-loob ko at ang mga magulang ko - mananatiling nasa number 1 ang Migraine at ang Insomnia.

Ayon sa aking panananaliksik, ang sakit daw na ito eh namamana o hereditary. Hindi ko sya hinanap sa gugel. Basta tinanong ko lang ang pinakamalapit na mga kamag-anak ko. Kadalasan daw na tinatamaan nito eh yung mga taong kagaya ko (matalino kuno at bisi-bisihan kunwari sa karir layp, puro kunwari lang naman, dinamay pa ko sa pasahan ng sakit). Si papang eh may kaparehong mga sakit kagaya ng saken, kaya naniwala akong namamana nga yang mga kalokohan sa buhay na yan. Kung bisitahin ako ng sakit kong toh eh buy one take one. One time big time sila kung umariba. Sabay na sabay at nakakasira ng ulo na halos gustuhin mo na lang na sumigaw ng ubod ng lakas na (sana) kasabay ng pagsigaw mo eh mawala na yung sakit na namumuo dun sa may gilid ng mga mata mo. Hai..
Tapos mahirap din sumpungin ng insomnia ng anjan ang lola mo. Dahil sapilitan ka niyang patutulugin kahit hindi mo magawa! O kung sasabihin mo naman sa kanya na hindi ka pa inaantok, sasamahan ka pa niya hanggang madaling araw---salamat..salamat Papa God sa pagbibigay saken ng ganireng Lola..hai..mahirap maapreciate sa mga ganitong panahon pero I appreciate her. Waaa...

Kwentong Buhangin at walong wateber

--8 things I'm looking forward to--

1. Makapagbakasyon. Kahit local leave lang. Toxic na kasi sa amoy ng amo ko este sa trabaho, too much pressure ika nga nila.
   
2. Makasali sa Pop Idol sa Pre-con sa Abu Dhabi sa May 29.(sa kulto yan)
   
3. Increment. increment. increment.
   
4. Magdiet. Haha. (pero kelangan ba tlaga? eh hindi naman ako nataba ahh)
   
5. Matuloy sa pageenroll sa crash course sa engineering sa june.
   
6. Makakuha ng driving license sa september (kapalit to ng pag-uwi ko sa Pinas this year :c)
   
7. Pasko! Para umiyak ako ulit sa misa pag naalala ko yung pamilya ko. haha.
   
8. Hmm...dadating to sa tamang panahon. nyahaha.
   

--8 things I did yesterday--

1. Nabwisit at nainis kay busmate habang nasa bus stop.
   
2. Balanse. balanse. balanse. tapos nagbrownout, ang masama pa nun, di ko pa pala nase-save kaya start from scratch ako.
   
3. Nagpunta sa desert safari. (hanggang ngayon nahihilo pa ko, pero seksi ng belly dancer..wiit wiiw)
   
4. Naghinagpis sa blog tungkol sa minimithi kong pangarap.
   
5. Nanood ng spongebob squarepants (arabic version..asteeg)
   
6. Nakipagchat kay mamang- kulitan lang.
   
7. Dumugo ang ilong dahil nagpresent ng report sa may-ari ng kumpanya.
   
8. Tinitigan magdamag yung henna tattoo sa kamay ko.
   

--8 things I wish I could do--

1. Matulog pa sa mga oras na toh, hilo pa ehh
   
2. Makabili ng haus and lot para sa peepz sa pinas.
   
3. Mapagtapos (agad-agad) sa pag-aaral yung mga kapatid ko. (may lakad ako eh.kaya dapat agad-agad..haha)
   
4. Mabigyan ng bonggang negosyo sila mamang at papang para uwi na rin ako.(asa pa ko!hehe)
   
5. Matapos si crash course sa eng'g..hmmmfff..sana wag akong kalabitin ng katamaran!hehe
   
6. Makasakay sa escalator ng hindi tumitili. Haha. (takot ako sa heights ehh, buti na lang maliit lang ako!)
   
7. Makapag driving lessons na as soon as possible para may-i-cancel the bus service at iwas kunsumisyon na koooo..!!!
   
8. Maging aktibong muli sa kulto. Hindi na nmn ako nagpapakita nitong mga nakaraang araw ehh..hehe..
   

--8 shows I watch--

1. Quickfire.. Para may mailuto naman akong makabuluhan. Hindi yung paulit-ulit lang na adobo, sinigang, paksiw, caldereta, menudo, afritada ang naluluto ko.
   
2. Scrubs.
   
3. Grey's anatomy.
   
4. Eat bulaga.
   
5. 24 oras.
6. Bubble gang.
   
7. MTV.
   
8. Nickelodeon. (lalung-lalo na yung spongebob na arabic version!)haha.
   

--8 people I tag--

1. Hari ng Sablay
   
2. Tonio
   
3. Biiba
   
4. Chitochismoso
   
5. Kuya Bomzz
   
6. Gillboard
7. Ate bhing
   
8. Marco

-------------------------
Naghalf-day lang ako kahapon sa trabaho ko dahil magpupunta kami sa may bundok ng mga "sand dunes". Andito ang ilan sa mga kuha sa panggugulo namin (kasama si Lola dear) sa nananahimik na mundo ng mga alikabok. Pagkainit! Pero syempre, evrything is worth it! Nag-nejoy naman ang lahat. Lalung lalo na sa lafang! To follow na lang ang pics ang lafang dahil may-i-work na ko. Nyahaha..

Antayteld (angal ni ungas)

Type. Delete. Type. delete. Type. Delete. Type. Delete.

Marami akong naiisip na pwedeng isulat. May naisip na nga ako kahapon. Pero nung matapos kong buksan ang pc, nawala silang parang bula. Type. Delete. Alt + f4. Ayun at pinatay ko na lang ang pc. Tumunganga ako sa tv, nahuli ako ng lola ko na tumatawa habang umiiyak yung bida sa pelikula. Pano ba naman, ingles ang pelikula. Hindi ko na ata naiintindihan, kaya natatawa ko. Maya-maya pa eh kinuha ko ang aking notbuk at bolpen. Hmm..sa papel na lang muna para hindi sayang ang kuryente!

Ayun, naalala ko na. Naiinis nga pala ko. gusto kong sumigaw, pero pinipigilan ko. Gusto kong umiyak, pero mas ok kung tatawa ko. Gusto kong mag-hunger strike - kaya lang ang problema eh, hindi ko kinakaya yung ganun.

Kung kelan kasi abot kamay ko na. Tsaka naman kelangan ko syang pakawalan..

Nyemas.. Nyeta... Yan ang mga salitang nabanggit ko. Habang tinatago ko ang asar at inis (pareho lang yun diba?haha). Gusto kong ibato lahat ng nakikita ko. Gusto kong matulog pero naiisip ko sya.









Potek..Nokia 5800, kelan ka mapapasaken? Hahahaha...

Hugs

Sometimes it's better to put love into hugs than to put it into words. ~Author Unknown

Hindi ako fanatic ng PDA --public display of affection.

Hindi rin ako pasweet.

Pero kahapon, paguwi ko galing trabaho, natuwa ako at naluha ng lumapit saken ang lola ko at binigyan ako ng **powerhug**, sabay sabing: "Anak, ayan para mawala ang pagod at hirap mo sa araw na ito"..--hangsweet namen..hehe

Siryus...

*Mahilig akong magdahilan.
*Pero pag wala talaga kong kasiguraduhan sa isang bagay, o di kaya ay naguguluhan ako- tahimik lang ako.
*Mahilig akong gumawa ng mga alibi, wala akong pakielam kahit alam kong hindi mabenta yun. *Ang mahalaga saken, nakapagdahilan ako, ganun katigas ang ulo ko.
*Ayoko sa sinungaling.Tatanggapin ko kung sino ka, wag mo lang ako gagaguhin.
*Sino ba naman ang may gusto ng niloloko ka di ba?
*Mabilis akong magtiwala sa isang tao, pero ganun din kahirap na maibalik ito pag nasira na.
*Makulet ako at magulo, pero pag seryoso ako, sigurado kong walang makakabasa ng tumatakbo sa utak ko.
*Pag nagdesisyon ako, ako at ako lang ang pwedeng bumago nun.
*Pag pinamigay ko ang isang bagay, hindi ko na binabawi pa. Basura na yun, di ko na kailangan.
*Pag nakita mo kong nahihirapan, pabayaan mo lang ako, marunong akong lumaban sa sarili kong paraan- hindi mo kailangang maging "superhero" sa paningin ng sinuman.
*Ang isang salamin pag hindi mo iningatan, mababasag. Hindi mo kasi hinawakan ng maayos, ayan nahulog at nagkalamat na tuloy.
*Pag sinabi kong "Ok lang ako".sigurado kong 100 % hindi iyon totoo.
* Pag tawa ko ng tawa sa isang bagay at sobrang corny ng joke ko- alam mu na..may problema ako.

Kampay, award, OT

May kaguluhang nagaganap sa dako pa roon. Aver, kung hindi mo pa alam - huli ka sa balita! Baka hindi ka nakinig ng dyaryo at nanood ng radyo! (potek ang kornnnyyyy). Hehehe...

Siryus...
Maaga pa lang eh nangangalampag na si Kuya Kenji upang may-i-post/ repost ko ang nagaganap na kaguluhan sa kabilang mundo ng mundo ng blogosperyo (taym speys warp ngayun din!). Hahah. Kung sobrang nabobola na kita tungkol sa balita ko, punta ka dito...sige na. Phuleeeeeaaaseeee. Hehehe. Ayan, bibigyan kita ng bonggang powerhug **sabay takbo**, pag nakisali ka sa kaguluhang ito. Pramis. Hehe.

Ayan kuya Kenji, kumpleto ang tasks ko ah, hehe. Pati yung kampay here and there nagawa ko din. Kahit medyo bisi ako. Keri pa din...
---------------------
Tenk yu nga pala ng bongga kanila Ruphael, Kuya NJ, at Kay Jee para sa bonggang award na binigay nila saken. Yung kanila Ruph at Kuya NJ eh nandun na po sa sidebar habang ang galing naman kei kapwa-dubayers na si Jee eh andine... charaaan.....


At dahil isa itong parangal para sa ating mga "adik"sa blog (lilinawin ko at baka pagbintangan mo pa kong adik sa ipinagbabawal na gamot)hehehe, pinapasa ko toh sa aking mga kapwa-adik na sina: Jez, Bomzz, Hari ng sablay, at Yanah.
--------------------
Isandaang taon na kong bisi sa trabaho ko, para lang maaprubahan ang pangarap kong pahinga sa loob ng isang linggo. Pero nasira na naman ang lahat ng yun nung tinawagan ako ni Big Boss kaninang umaga. Hindi ko tuloy malaman kung nakakatuwa yun o nakakainis eh, toxic na kasi dito sa opisina, "i need a breaaaaaakkkkk!!!!"--pero hanggang angal lang ang nagagawa ko dahil di ko rin matiis ang trabaho kong mahal, bow..hehe

xaxa, bukas na yung ibang wento....bayerrrr...

--Ang Kwento ng Posporo at Palito--

Ito ay kwento ng mga magkakaibigang palito na nakatira sa isang posporo. Ang wentong ito eh pirated lamang mula kay Father Serge na winento niya noong mass last friday...

Ang magkakaibigang ito ay naniniwala na kapag inilabas na sila ng sinuman mula sa kanilang tahanan at sinindihan, sila ay mawawalan na ng silbi at mapupunta sa kawalan. Isang araw, isa sa mga palito ay kinuha at sinindihan. Matapos siyang masindihan at magsilbing ilaw sa kadiliman, agad siyang hinipan at itinapon. Agad na nagpulong-pulong ang mga natirang palito at inisip nila kung ano nga ba ang mundong naghihintay sa kanila sa labas ng posporo. Maya-maya pa, isa sa kanila ay agad na kinuha at sinindihan (ulit), matapos na magamit ang kanyang liwanag, siya ay muling ibinalik sa kahon ng posporo. Nagsipaligid sa kanya ang mga kaibigan niyang posporo (mga usisero..tsktsk), at agad siyang tinanong kung "Anung mundo ang meron sa labas ng kahon ng posporo"---Marahan niyang sinabing: "Mga kaibigan, maganda ang mundo sa labas ng kahon na ito, at hindi lamang tayo basta-bastang mga palito lamang, bawat isa sa atin ay may kani-kaniyang silbi. Ang liwanag na matagal na nating minimithi at hinahangad ay mula pala sa atin mismo..."

--Just a thought to fonder :)

100 truThs daw..ewan..

At dahil wala akong magawa (sa dami ng ginagawa ko) at hindi gumagana ng ayus ang utak ko (anu bang bago dun?)..Slambuk mode muna tayo peepz..hehehe..Galing itei sa aking ka-sisterette sa SFC na si Maiyumee...

1. Name → EǝʞsuǝJ
2. Nickname(s)→ EǝʞsuǝJ,uıןʎuuǝɾ؛uuǝɾ؛ʇoʇuǝɾ
3. ?
4. Zodiac sign → Pisces
5. Male or female → femaLe
6. Elementary → P. Burgos Elem Schl.(gr.1-2), Salitran Elementary School(gr.3-6)
7. ?
8. High School →Dasmariñas North National High School
9. College School → NCST..tahanan ng mga bangis (sa allowance..hahah)
10. Hair color → fenk..haha
11. Long or short - hair? short..
12. Loud or Quiet → halfway
13. Jumpers or Jeans → Jeans
14. Phone or Camera → camera
15. Health freak → n0pe
16. Drink or Smoke? → drink..
17. Do you have a crush on someone? → maybe
18. Eat or Drink → mas ok yung eat..hahah..biased
19. Piercings → ears
20. Tattoos → wla
21. Social or Anti-Social → anti-social..:P
22. Righty or Lefty → lefty

FIRSTS:
23. First piercing → ears
24. First best friend → April..(kalimutan ko na apelido..hhmmm)
25. First award → most talkative..
26. First crush → di ko na maalala..help meeeee!!hehe
27. First relationship → Michael Angelo Ibo..:D
28. First pet → chiffon..aso..akala ko ksi keyk..he
29. First big vacation → wala..hai naku.
30. First big birthday → 16th?..hehe
31. ?
32. First Surgery → wala pa naman..hehe
33. First sport you joined → volleyball- dumugo ilong ko nung tinamaan ako ng bola!:)

THIS or THAT:
34. Orange or Apple juice → apple..:)
35. Rock or Rap → Rock
36. Country or Screamo → screamo..:)
37. NSYNC or Backstreet boys → or..ahaha
38. Britney spears or Christina Aguilera → or..hehe
39. Night or Day → halfway..
40. Sun or Moon → moon..
41. TV or Internet → internet
42. Playstation or xbox → playstation!
43. Kiss or hug → both
44. Iguana or turtle → ayaw ku nian..
45. Spider or bee → wala wala..takot ako jan
46. Fall or spring → spring..
47. Limewire or iTunes → same same
48. Soccer or baseball → or! parehong hindi ko maenjoy!

CURRENTLY:
49. Eating → wala. 30 mins to go pa bago maglunch break!
50. Drinking → water
51. Excitement Level → depends sa situation..hmf
52. I’m about to →work work work
53. Listening to → thinking of you..
54. Plans for today → kumain ng dami dami..kumain..kumain..kumain..thank you.:)
55. Waiting for → boss to come..hehe..welkam back!asan na increase ko?haha
56. Energy Level → sa ngayon? 50% na lang..2 days na kong wlang tulog ehh
57. Thinking of someone →..ai ei ii ow uw..

YOUR FUTURE:
58. Want kids? → corz..kaw ba ayaw mo?..hehe
59. Want to get married? → hindi pa sa ngayon...
60. When? → sa darating na bukas.haha
61. How many kids do you want → 2..para hindi magulooooo
62. Any name on the mind → madameeeeeeeee
63. What did you want to be when you were little → maging matangkad! maging inhinyero! maging mabuting nilalang--hehe..sikreto na lang kung may natupad o wala..
64. Careers in mind → chinger..ehh parang ayaw ko na rin..hehe
65. Mellow future or wild → di ko maintindihan..hmf
66. Something you would never try → walk from uae to phils..hahaha..ikw gusto mo?
67. When do you want to die → pag ok na lahat ng dapat maging ok..

WHICH IS BETTER IN THE BOY/GIRL YOU LIKE?
68. Lips or eyes → eyes
69. Romantic or Funny → Both
70. Shorter or taller → taller..tingin mo may nilalang pa kayang mas maliit sken?haha
71. Protective or Caring → yung sakto lang..:D
72. Romantic or spontaneous → romantic.
73. Nice stomach or nice arms → haha..anu toh?
74. Sensitive or loud→ halfway..not too sensitive, and not too loud..
75. Hook-up or relationship → relationship
76. Trouble maker or hesitant → ok na kahit pareho..haha..exciting!joke..
77. Muscular or Normal → normal
78. Kissed a stranger → huh!?! di ah..
79. Broken a bone → yeah.sa arms

HAVE YOU EVER:
80. Lost glasses/contacts → yeah
81. Ran away from home → n0pe..may permiso ang pagtungo ko dito..:)
82. Held a gun/knife self defense → yeah
83. Killed somebody → somebody ba ang ipis?hahaha
84. Broke someone’s heart → no idea..hehe
85. Been arrested → ng nanay at tatay ko? maraming beses!heheh
87. Cried when someone died → ap corz..kaw ba hindi?
88. Liked a friend more than a friend → yeah..pero prio sa friendship..dun kayo mas magtatagal eh..:p

DO YOU BELIEVE IN:
89. Yourself → minsan oo minsan hindi
90. Miracles → yeah..
91. Love at first sight → potek..anu toh pelikula??!!? ndi
92. Heaven → yis
93. Santa Claus → sabi ni F..oo daw..hehe
94. Tooth Fairy → hindi..
95. Kiss on the first date → hehe..depends
96. Angels → yeah..adik..

ANSWER TRUTHFULLY:
97. Is there one person you want to be with right now → family..yeah..
98. Are you seriously happy with where you are in life → halfway..
99. Do you believe in God → yup..
100. Post as 100 truths and tag 20 people – pinapasa ko toh sa kung sinuman ang may gustoooo...kunin niyo na lang..hehe..

Day-off

Alas otso y' medya ng umaga ng kalabitin niya ako at marahang inusal ang mga katagang :"Jen, anak--bangon na, tara na at magkape". Isang ngiti lamang ang aking itinugon, sabay balikwas upang bumangon.

Mahigit kumulang anim na taon din akong nawalay sa kanya. Kung tutuusin, isa siya sa mga taong bibihira kong makausap- (mag-usap man kami sa telepono, panay listahan lang ng mga habilin at sermon). Kaya't alam ko na kung susukatin sa percentage---mga 25% lang ang closeness ko sakanya. Sabi kasi nila "Like poles, repel each other"--moody kasi si lola, tapos ako din. Makulet kasi sya at echozera, tapos ako din. Sabi nga ng pinsan ko, parang sya yung old version ko.. (naku po, wag naman sana!).

Subalit ngayong mga nakalipas na araw na ito. Tila napunan namin ang aming mga pagkukulang sa isa't isa. Sabay kaming kumakain at nagkukwentuhan tungkol sa mga bagay-bagay sa paligid. Di ko lang talaga minsan masagot ang mga katanungan niya . (irrelevant kasi lagi sa pinag-uusapan namin at alam kong mahirap talaga sabihin sa kanya dahil ikakalat niya sa mga magulang ko pag nagkataon.hehe).

Sabi nga nila, lahat tayo eh tatanda at magkakauban. Kung kaya't dapat itrato natin ng maayos ang mga nakatatanda sa atin. Hindi kasama sa sinumpaan kong tungkulin sa itaas na magiging 100% na mabuting apo at anak ako sa aking folks. Pero, sa abot ng aking makakaya, I see to it na magagampanan ko ang aking mga tungkulin at mapaparamdam ko sa kanila yung importansya nila habang kasama ko sila. Hayy..sana lang sa lahat ng tao pwede kong gawin to.(haha..off topic..erase erase).
--------------------
Dumating ang hapon at nagpunta kami sa simbahan. Hudyat na rin na malapit nang matapos ang araw ng pahinga ko. Masaya ko dahil humigit kumulang isang dekada na ata simula ng magsimba ko ng may kasamang lola. Natutuwa ako dahil pinapamalas niya sa akin ang pagiging isang mabuting lola kahit na alam niyang malayo ang loob ko sakanya. Nun ko lang narealize na namimiss ko din pala sya.
--------------------
Naluha ako sa sermon ni father Serge kagabi, nagkwento sya tungkol sa mga palito at posporo--pero alam kong may naisip akong mga bagay-bagay beyond "that". Ayoko na lang ielaborate. Kung gusto niyong malaman, sa ym na lang. hahah
--------------------
Special thanks kay B1,Prof Pajay, Azel, at kuya Kenji sa nag-uumapaw na moral support nila saken laban sa lumalaganap na epidemya sa aking sistema. Hehe.
--------------------
Mababaw ang emosyon ko nitong mga nakaraang araw, dala siguro ng summer. (haha).
--------------------
Kung pwede ko lang ibigay sayo lahat ng meron ako, para maging masaya ka- gagawin ko. Dahil alam kong hindi ako magiging masaya at kuntento kung makikita kitang malungkot at nasasaktan---

Gad dam speys (edited)

Anung pinagkaiba ng selfish sa greedy?

Tinatanong nya yan sa sarili nya habang nananahimik siay nung mga nakaraang araw. Nilibot niya ang tunay na mundo, at inalam kung siya nga ba eh nagiging madamot o makasarili sa sitwasyong kinasasadlakan niya. Alam niyang isa sa pinakamahirap na pagkakataon sa buhay ng isang tao ang mamili sa pagitan ng dalawang bagay na naging makabuluhan na rin para sayo (tinatanong niya pa din hanggang ngayon kung kailangan niya ba talagang pumili o tadhana na ang magpapasya). At bago pa siya tuluyang lamunin ng nakakabwisit na emosyon na yun---saglit siyang nanahimik at humiling ng senyales mula kay Papa God. Subalit naging piping saksi ang langit sa mga hinaing niya, habang tahimik siyang nilalamon ng kalungkutan. Potek! Sumigaw siya at inihinto ang lahat ng kadramahan na ginagawa niya. Bakit nga ba kelangan na siya pa ang mag-adjust? Bakit siya pa ang kelangang lumayo? At higit sa lahat? hindi ba sya pwedeng sumaya?

Sinabi niya saken na ayus lang ang lahat sa kanya. Na hindi sya apektado sa lahat ng mga pinagagagawa niya. Ngunit sa simula't simula pa lang, alam kong itinatanggi niya lang ang lahat. Habang siya ay tahimik na naguguluhan, ako naman ay tuluyan nang kinakabahan.

Kung nabibili lang sana sa suking tindahan ang gad dam speys..baka bumili na ko nun bago pa magsimula ang lahat.....

So ano naman ang natutuhan ko nung namahinga ko ng wanport?

> Natulog
> Natulog
> Nagpaka-adik sa plurk
> Kumain
> Kumain
> kumain
> Movie marathon
> Laftrip..(mag-isa), laugh till it hurts..ahhaha

Hanggang sa hindi ko na talaga natagalan ang pananahimik at bumangon ako mula sa pagkakahimlay. Naisip kong may bukas pa. At sa bawat bukas ay mayroong bagong pagkakataon, dahil sa bawat isang bagay na nagtatapos - mayroong isang simula. At sa bawat isang bagay na hindi pa nagsisimula pero nagkaron na ng wakas - next question please. Hehe. Hindi dapat tinatakasan ang isang problema, dahil hindi ito mareresolba sa pamamagitan ng pag-iwas.

Kung bibilangin ko kung gaano ka-layo ang distansya na pinuntahan ng utak ko nung mga panahong iyon, lumampas na ko sa kung ano pa ang pwedeng marating ng isang eroplano o bike. Siguro, minsan, masama rin yung mangarap - lalu't lalo kung ito'y walang kasiguraduhan at sa hindi mo inaasahang pagkakataon eh may masasaktan ka. Inisip ko na lang kung pano ko nalaman na nakakasakit na pala ko ng ibang tao kung hindi ko pa maunawaan ang bawat isang hibla ng salitang tinuran niya. Hindi ko alam ang gagawin ko, totoo. Hindi ko alam kung saang posisyon ko ilalagay ang sarili ko dahil alam kong walang mananalo sa labang iyon. Kaya huminto ako at nilingon ang nakalipas. Inisip ko kung kailangan pa nga bang dumating sa ganito ang lahat.

Now, back to regular programming..hehehe

Isang awit

Pansamantagal kong lilisanin ang mundo ng pagba-blog. Kung kelan ako babalik? di ko pa alam. Kung bakit ako aalis? Hindi ko din alam. Nyahaha. Kung bakit ko ginagawa tong entry na toh? lalung hindi ko din alam. May aayusin lang ako ng wanport para maging wanhul ang pananahimik ng mga agam-agam dito sa wanport kong utak. Mamimiss ko kayo guys...Pero magiging alerto bente kwatro pa din ako sa mga posts niyo at mga chismis ober hir and der.....Nananamlay lang ang utak ko at hindi sya gumagana ng ayos at may mga bagay akong nais linawin sa sarili ko kaya kelangan ko ng gad damn speys...Basta ill be back soon...hehehe...Iiwan ko na muna tong kantang toh..

Di malaman kung ano ang gagawin
Sa damdamin na 'di ko maamin
Sa sarili
Kung bakit ka pa ba nandiyan

Sabi-sabi ng mga kaibigan ko
Huwag mong pilitin ang 'di para sa 'yo
Ngunit bakit hindi kita malimutan
Sa 'yo ba'y OK lang

CHORUS
Habang tumatagal, lumalala, laging nagwawala
Tumitindi, umiinit, sumasakit ang dibdib
Kaya ako'y gumawa ng awiting ito na alay ko sa 'yo
At sana'y pakinggan mo

Huwag ka sanang magugulat sa akin
'Di ako sanay sa ganitong suliranin
Huwag kang matakot hindi ako manloloko
Kung OK lang sa 'yo

Ngayong alam mo na, sana'y 'di ka mainis
At pasensya na kung ako ay makulit
Pero kung gusto mo, ako na lang ang lalayo
Kung OK lang sa 'yo

Easter Sandy

Maligayang Linggo ng Pagkabuhay! Kasabay ng pagkabuhay ng junakis ni Papa God na si Baby Jesus, naging masaya? at magulo ang paligid ng UAE dahil dumating na sa lupain ng mga mababaho ang rakistang lola ko. Yow! Ayus na ayus ang lahat. Humigit-kumulang na five years na hindi nagkabungguan ang mga siko namin, at ngayon....Nagkita na kami ulit. At natutuwa ako sa mga tawag at mga tinatanong niya saken. Lola nga kita! hahaha...(lamang lang sya ng lipstick saken..heheh).

At dahil nga dumating na ang reyna ng mga m-o-o-d-y, wala na naman sa katinuan ang nananakaw kong tulog dahil madaming madaming mga wentong (alang wenta), ang napapakinggan ko sa twing ipipikit ko ang mga magaganda kong mata. Pero ok lang, minsanan lang naman toh, at kering keri ko ang mabuhay ng walang tulog lalu pa at healthy na ulit ako. Nyahahah...
----------------------------------------------------------------------------------
EASTER SUNDAY.....
Nung bata ako, excited ako kapag nadating ang Easter Sunday dahil may egg-hunting echoz na nagaganap sa mga simbahan. Pero hindi ako sa egg-hunting excited, kundi sa engot kong paniniwala na may Easter bunny talaga- yung kulay fenk?hahahah. Eh ngayong taon na toh, nandito ko sa piling ng mga muslim, kaya kinailangan ko pang magpeke ng iyak at pagkabugnot kahapon ng ayaw akong pauwiin ng amo ko. Eh may kembot -(gimik), kami ng pamili tri ko.

Ishtorbo nga lang ang Sandstorm dahil bonggang-bongga ang pagbibigay niya ng libreng peys powder kahapon. Aja! Teka, ipapasyal ko kayo ng wanport sa lugar na pinuntahan namin para naman maekpiriens nyo ng wanport. (Biiba, di mo to napuntahan nho?).

mahangin sa labas..dun yan sa labas ng Shj Akwaryum :D

ang janitor fish bow...

Ang jellyfish..namiss ko tuloy si spands bab..:)

Ewan ko kung bakit malungkot yang isang yan..:(

Ang bonggang bonggang **insert the name of this creature here**

After namin manggaling dyan sa loob ng akwaryum, at magpakasirena, bonggang picture taking namen. Syempre, paborito ko yan, lalung-lalo pa at trip na trip ako ng lola ko. nyahaha. Akala ko nga ako yung tourist eh..

At dahil nga easter Sandy kahapon, after ng kembot, ay ang bonggang pagpunta sa bahay ni Papa God. Dun nakita ko ang mga tao at ang mga tao, at ang mga tao. Awwts. Nakita ko dun ang taong di pa ko ready na makita at tawagin akong pareho ng "baby", well, alam ko I just got to deal with it dahil hindi ako pwedeng kontrabida. At simbahan ang ipinunta ko dun, at hindi silllaaaaaaaaaaaaaaa!!!..hehehe...Natuwa naman ako dahil kahit na hindi kami ang napili para manggulo at umawit para sa misa, ayos pa din naman ang mga line-up ng awitin. May naganap pang binyagan, at natuwa ako ng bongga dahil yung bata eh literal na nilublob ni father Sergio (asan po si Marimar?) sa malaking drum ng holy water, (ang ganda pa nung nanay nung bata??!!!). At ayun, ayan ayan, may entry na naman ako!hehehe

Repentance

**Umaatake na naman ang migraine ko sa mga oras na to. Alam kong may pagtambay na naman akong gagawin sa opisina mamaya, pero -----pag-aaksayahan ko muna ng panahon tong mga bagay-bagay na MAs mahalaga ng wanport kesa sa pagtulog, ang magkwento. Harhar...:D

---------------------------------------------------------------------------------------------
Nabasa ko dito ang paborito kong kowt. Oo, dyan mismo sa pinaka-recent na entry ni Biiba. Kung alin man yun dyan, paki-hanap na lang. Hehe. Pero yung kowt na yun ang eksaktong-eksaktong mga salitang sinasabi ko sa kanya nun nung napapanahon pa ang pagka-inlab (well, uso pa din naman ngayon, kaya lang...basta).

Hindi kasi ako pinatahimik ng kunsensya ko sa pag-iisip tungkol sa ilang mga katanungan niya dun sa entry na yun. Pero ewan ko din, sigurong natural-born-pakielamera lang talaga ko sa mga bagay-bagay sa mundo. Hindi ko na ieelaborate kung paano ko sinubukang unawain yung entry na yun. Pero para saken, para syang isang suring-basa (prajek sa hiskul sa Filipino), na nagpahirap sa wanport kong utak na sinusumpong pa ng sakit niya ngayon.

When you fall inlove there's gotta be a reason...
>>>Sabi ko naman, once na nagkandaleche-leche ka na sa pakikipaglandian at pakikipagharutan at nag-fall ka, wala ka namang mabibigay na certain reason, kundi----"Mahal ko na eh" (nothing more and nothing less, pero case to case basis pa din naman).

Once you Fell out of love, you cannot give any reason...
>>> Whereas, madami kang reason na pwedeng ma-air out; (Di na kita mahal kasi maingay ka masyado, or masyado kang / akong immature para sa relationship na toh, takot ka sa responsibility, hindi mo alam kung ano yung priorities mo sa buhay mo,etceteraetcetera)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Pagkatapos kong umattend at magbalik loob sa magulong mundo ng "kultoness" nung thursday night, agang-aga naman kaming ipinatawag sa simbahan para manggulo at mangkalampag ng kaldero at kutsara sa saliw na rin ng musika ni Daddy F (daddy na ang tawag ko sa kanya dahil sooner or later, magiging sila na ng aking Spritual adviser na si R). At dahil wala akong kumpyansa na magsisimula ng ganap na 6 ng umaga ang misa (gaya ng sinabi sa amin). Bumangon ako at tumakbo sa simbahan ng 7 ng umaga---at ako'y naligaw kung saang sulok ng simbahan nga ba ako magwawala, este aawit). Habang nagpapalipas ng oras, (kasabay na rin ng pasimpleng paghahanap sa mga kasamahan kong carollers) umattend muna ako ng ibang misa.

Mga dakong 8 na ng umaga ng makita ko ang mga nagniningning na mga mata ni F. Sabay tawa at sabing: "Late ka na naman!". Di bale, saksespul pa din naman ang aming pag-iingay sa simbahan kahit na sa kalkula ko, sa 8ng kanta na inawit namin, mga labingdalawang beses akong sumablay sa lyrics at tono ---- ang dahilan, ang pagkalabit ni antok sa batok ko.

Marami rin akong mga kalokohang nagawa habang nakikinig ng gospel ni Father Serge, andun yung natawa ko sa maling response ni Biibo. (peace out Biiba). Natawa ko dahil may isang kantang maling natugtog si F, may isang kantang tamang taas ng tono ang ibang myembro ng kwayr (kahit na mababa sila dapat), di na ko magtuturo pero hanggang sa oras na to, hindi ko pa din alam kung ako yung mali o sila. Pero, maniwala man kayo sa hindi, eh nakinig naman ako ng taimtim sa banal na misa.

Nakakarelate ako ng bongga sa sermon sa misa, "Ang pagmamahal sa kapwa". Sabi dun, ang pinakamatinding tanong daw saten pag nandun na tayo sa may daan papasok sa gate ng langit, ang bonggang bonggang tanong sa Q & A ay: "Paano mo minahal ang iyong kapwa?"...

....Mabuti na lang at hindi ginawang oral recitation yun kanina. Dahil sigurado ko, kung ngayon ako tatanungin nung tanong na yun, mapapangiti lang ako at magpapacute. Sabay ituturo kong namamaga pa yung mata ko dahil wala pa kong tulog at hindi gumagana yung utak ko sa mga oras na yun (joke). Ewan ko, marunong akong magpahalaga sa mga taong mahahalaga at magiging mahalaga pa sa aken sa darating na mga panahon. Pero, hindi ko pa kayang sagutin yan sa ngayon dahil alam kong magiging bias lang ako sa sarili ko.

Nang matapos ang misa, lumapit ako kay Father at nagmano. Ngumiti siya at hinawakan ako sa aking ulo, sabay sabing: "Sister, parang ngayon lang kita nakita ulit?".....

Bakit ka nagba-BLOG?

>>>>Isa itong malaking pagkakamali! Ayan ang nasabi ko nung nakita kong ni-post na ni Pareng CM Well, kasalanan ko din naman dahil isa akong makulit na batang nagtanung-tanong kay CM nung nakita kong nitong mga nakaraang araw eh bantay-sarado sya sa mga kaganapan sa page ko. Nakikita niya kung may nagalaw ba sa linya sa gilid ng aking bahay, O kaya naman kakacomment ko lang sa page niya, eh maya-maya lang meron na sya agad sagot. Mga ganung bagay lang. Pero at dahil hindi naman eto ang title ng entry na itei- "Kung gaano kaadik sa blog si CM". Ibabahagi ko sa inyo kung bakit ako gumagawa ng mga karumal-dumal na blog at kung bakit ako gumagawa ng mga kalokohan dito..

Bakit ka nagbaBLOG.....

---Hilig ko na ang sumulat ng kung anu-ano. Gaya nga ng nabanggit ko nung dati sa mga posts ko, kahit uber nonsense na topic, basta nakahiligan ko, pinapatulan ko talaga at ginagawan ng kalokohan at maduming buhay. Mahilig din akong mangarap ng gising at madaming hinanakit sa buhay kaya naman sa blog ako umaasa sa panahon na wala akong makausap ng matino. (na kadalasang nangyayari).

---Gusto mo bang makita kung san nagsimula ang mga madudumi kong balak sa buhay? punta ka dito.Eh kaya lang, naamoy ng mga taong ayukong makabasa ng mga sinusulat ko yung lugar na yun kaya nagtago naman ako dine. At dahil sa isang maduming balitang pinakalat ko sa pamamagitan ng isang entry ko dun, napaaway (not that much) ako sa ilang mga tao sa kulto. Nope, hindi tungkol sa simbahan yung sinulat ko kundi isang matinding sismis. Haha.

---Nakakawala din kasi ng stress ang pagsusulat ng mga "mumunting" hinanakit mo sa buhay. Basahin niyo yung mga entry ko sa FS, haha..lahat yun bigo (awwwts), pero hindi ko naman pinagsisisihan at hindi ko rin naman binubura yung mga entry ko dun dahil nakakatuwa din syang balik-balikan pag nakakalimot ka na sa buhay mo (madalas mangyari saken yun).

---Sa pamamagitan din ng blog eh nakakita ako ng madaming friendships..Terminolohiyang plenchip ang ginamit ko dahil alam kong may ibang mga nilalang sa paligid na imi-misinterpret pag kaibigan ang sinabi ko (ay shubei, sinabi din).

At sabi ni Pareng CM eh ipasa daw toh sa limang mga iba pang blogista / blogero, pinapasa ko itong bonggang tag na toh kanila Bommzzzzz, Gillboard,Jez,Yanah,Vanvan....

Playing Safe

“Playing safe is probably the most unsafe thing in the world. You cannot stand still. You must go forward.”

---Kung logical yang mga salitang yan, hindi ko alam. Basta ang alam ko, bawat isang tao sa mundo eh may kanya-kanyang dahilan kung bakit pinipili nilang wag sabihin ang mga nilalaman ng pusu-pusuan nila.

Scattered thoughts...

***Why do people hang on to something, even though they knew all along that there was nothing to hold on to?

***Why do people keep on believing into something that was only a "lie" all along?

***Why does smiling means you're just hiding all the pain inside of you?

***Why did God created all these "False hopes" for me?

***Why do we have to wait in vain for a "miracle" to happen?

***Why do people keep on telling lies just to make you happy? Isn't it better if they will just tell you the truth, than completely hurt you with a stupid lie?

Samertaym

At dahil samertaym na nga, at pag samer madaming mahilig mag-swimming (sila lang yun, dahil hindi ako marunong lumangoy). Eto at pinatikim saken ng mga tao sa pinas ang sarap ng tubig alat. (Hmf..ako dapat jan dahil ako may hika ah???). Yan palang ang pikshur na nadadampot ko sa tabi-tabi. haha. Enjoy! makikita nyo jan ang aking cool na cool na folks.. (wag nyo na kong tanungin kung bakit di nila ko kamuka)..ahahah..Basta..lalu kong namiss tong mga toH (ininggit pa ko..lalu na,..haha)

MAHAL na araw

Nakakapanibago ng bongga. Dati-rati, after ng *ash wednesday - dama ko na na paparating na ang lenten season. Pero at dahil nasa bansa ako ng mga adik na muslim (shh..wak kayong maingay, baka pag nabalitaan nilang inaalipusta ko sila dito, patalsikin nila ko dito sa lugar nila), hindi ko na halos maramdaman ang panahon na ito. Dahil sa pagiging lampayatot ko, ang naging sistema ng buhay ko nitong mga nakaraang araw at linggo eh trabaho-bahay lang. Oo, hindi ako nagsisimba nung mga nakaraang linggo (exactly three weeks siguro nung friday), ang dahilan- "ewan ko". Makailang beses na din akong nakatanggap ng mensaheng kagaya nito : "Baby gurl, mass at 6:30 pm be there, see yah!". Kaya lang, sadyang hindi ako makatapak sa lugar ni Papa God nitong mga nakaraang araw. Maaring may ayaw akong masilayan na mga tao, pero alam kong kakarampot na dahilan lang yun sa tunay na idinadahilan ng pusu-pusuan ko. Madami rin siguro kong mga katanungan na hindi ko pa rin makita at maramdaman ang kasagutan. Ewan ko, at pati nga ang pagmamahal ko sa musika ay tuluyan na nga atang nananamlay dahil kahit na ang "pinaka-lider" pa ang nag-anyaya saken sa pinakahuling pagpapraktis, nagawa ko nang tanggihan. May mga mensahe na din na nakatambay sa mails ko na nagsasabing : "Sis, wer na you, dito naman us, bakit masyado ka na atang nagtatago sa lunggan mo ngayon?"----pero deadma lang ako at tuloy sa pag-iisip. Relak-relak kumbaga. Isip-isip gamit ang wanport na utak.

Pag panahon ng semana-santa, madaming nagpapapako sa krus, nagpepenitensya, nagpapasyon (trip ko yan dati),at kung anu-ano pang paraan para mapakita na nagsasakripisyo tayo para kay papa God. pero bali-baligtarin mo man ang magulong utak mo, ang holy week para saken eh: "The best time to reflect"(yung mga bagay na binigay / ginawa ni Papa God para saten, and everything). Nakakalungkot nga lang na may mga taong kagaya ko (oo, superrr duperrr na ang pagka-guilty ko sa pagiging pasaway ko, PRAMIS).,na sa kabila ng mga biyayang natatanggap eh, nagagawa pa ring iisantabi ang kanyang buhay pananampalataya. Nakakalungkot din na minsan, ang nagiging focus na lang ng holy week ay ang "reunions at ang swimming echoz". Sana, bilang mga anak ni Papa God, magawa nating isapuso at isaisip- di lamang sa panahon na ito; ang mga bagay na ginawa niya, at maari pang gawin, at ginagawa niya para sa atin. Iiwan ko 'tong munting awitin na huli naming inawit.....

O Hesus Hilumin Mo - Bukas Palad

IDEOLOHIYA

Bumukas ang telon at ang bida'y lumabas
ang mga tao'y nagsipalakpakan ng walang singlakas.
Ang bida'y inabutan ng isang kumpol ng rosas
Bilang badya ng pagtatapos ng kanyang palabas.

Ang bida'y nagtungo sa silid-bihisan
Binura ang kolorete sa kanyang mukha,
ang mga tao'y isa-isang nagsi-alisan,
Naiwan na lamang ang bida ng mag-isa.

Sa gitna ng karimlan
ang bida ay biglang lumuha
Ang kasikatan ay nakamtan na
Subalit tanging pag-ibig na nais niya'y wala na!

Humarap siya sa salamin
upang nakaraaan ay muling isipin
sinipi ang bawat sulok ng alaala
Inisip ang una nilang pagkikita.

Lumuha siyang muli at tinigil ang pag-alala
ang kanyang mahal ay pag-aari na pala ng iba,
ang bida ay naiwan ng nakatunganga
oh kelan pa darating ang taong maaring magligtas sa kanya!?!

Awww...

Kalagitnaan ng tanghali. Tumunog ang kanyang telepono. Gumuhit ang ngiti sa kanyang mga labi ng makita ang ngalan ng taong tumatawag ng mga oras na yun. Agad niyang sinagot:

F: Hello?
J: Yes?
F: May praktis tayo mamaya kanila blah blah blah blah.
J: Kelan?
F: Mamaya. Attend ka ah.
J: ukei..subukan ko. Ok bye..
F: Teka lang, may sasabihin sana ko.
J: (kinakabahan). Huh? anu yun?
F: Ah eh busy ka ba?
J: Hindi naman masyado.
F: Eh kasi magpapaalam sana ko.
J: Paalam na ano? (slowness ang utak)
F: Liligawan ko sana si **insert girl's name hir**(oo, jan mismo).
J: Ahh...ok lang.
F: Talaga?
J: Oo naman, no problem...(sabay pindot ng end call, sabay hagis ng fonella pabalik sa bag).

****Matagal ko nang hinihintay tong araw na to. Ngayong nangyari na.......Nangyari na. Hehe.

Buhay, buhay, Buhay....

Wag ka kasing masyadong makulit at malikot dyan! Nagkakasakit ka tuloy.

Mga sampung beses ata sinabi yan nung nanay sa kanyang anak. Umiling-iling na lang ang bata at pasimpleng napapangiti. Hindi niya maintindihan kung natutuwa nga ba siya sa mga paulit-ulit na tinuran ng kanyang nanay o kung naiinis na sya dahil tinuturing pa din siya nitong bata kahit na alam niyang nasa tamang edad na rin naman siya.

Pasimpleng pinunasan ng bata ang namumuong mga luha sa gilid ng kanyang mga mata. Makikita kasi ng nanay niya na sa bintana na nalulungkot siya at hinahanap niya ang mapagkandiling pag-aalaga ng kanyang mga magulang. Ilang buwan na din niyang hindi nakakadaupang palad ang mga ito. Ni isang salita mula sa kanilang mga labi ay hindi niya na naririnig - kundi ngayon lang ulit. Agad niyang pinamalas ang kanyang magandang ngiti. Pinakita sa lahat na masaya siya, hindi sa literal na estado niya ngayon, kundi dahil sa wakas - pagkatapos ng matagal na mga araw ay nakausap niyang muli ang mga iyon. Nagbalita siya ng mga kalokohang nagawa niya, at ang iniindang sakit nung mga nakaraang araw pa. Masaya ang bata sa tuwing makakausap ang kanyang nanay, kahit pa napakakulit nito at paulit-ulit sa mga pangaral sa kanya. Nakakawala nga naman ng pagod ang mga ganung tagpo!

-----eksena sa ym kahapon habang kausap ko ang nanay ko :D

Hindi ako bata, hindi rin ako matanda. Nasa pagitan siguro nun. Sabi nga ni Britney "I'm not a girl, not yet a woman". Ganyan ko lang tignan ang sarili ko. Inihahanay ko pa din ang sarili ko sa mga jologs na hi-skul student at mga rakista sa kanto. Pag nakikipagsosyalan nga, mas malapit pa ko sa mga bata kesa sa mga ka-edaran ko. Hindi naman ako masyadong isip bata, pero inis lang siguro talaga ko sa mga taong mahilig magpanggap at magpanggap at magpanggap. Ilang araw na din akong nakakubli sa munti naming kubo. Nood dito, text dun, chat dun, blog dito, basa jan, basa dun. Kain diyan, kain dito. Simula ng umalis si Biiba, sinimulan na kong singilin ng katawan ko sa lahat ng kapabayaang ginawa ko nung mga nakaraang buwan. Mabuti nga at mild lang ang dumale saking saket. Hehe. Naging anemic lang ako. Pero dahil madaming naging bitter ng bongga sa paligid, nalampasan ko naman yun (salamat sa inyo,mga kapatid!). hehe. Maging ang pagiging aktibo sa kulto eh pansamantala ko ding nilubayan at pinaubaya sa mga epalistang mas magaganda ang boses kesa saken (hindi rin naman nila ko mapapakinabangan dahil kaboses ko si renz verano ngayon). Eto nga at hindi pa ko masyadong nakakamove forward at medyo may hang over pa ng inoverdose kong mga kagamutan para tumaas ang iron (iron nga ba yun? eh baka maging ironwoman naman ako--corny..haha) sa aking katawan, heto't kumatok na naman sa pintuan ko ang eber labing na asthma ko. (demn yu...asthma..ai heyt yu..). Ewan ko ba, nagiging masayahin na nga yung mabahong panadols dun sa pharmacy dahil sa tulong ko ata, nauubos ang stock nila ng "ventolin". Potek. Toothache drops lang ata ang mabenta dito eh!. haha. Sabi din ni doc (kwak.kwak.kwak.kwak.kwak.). May-i-try to eat more vegetables daw. Yung tipong kinakain araw-araw ng kambing. Nyahaha. Di naman pwede yun, eh nakakasawa naman din nho! Tapos more fruits din daw and to the highest levelling pahingaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa..... Oo, more pahinga. Eh masakit na nga yung likod ko kakapahinga, potek (ulit). Pahinga uber der, pahinga uber hir. Yan ang drama ko sa buhay ngayon. May-i-rekwes din ako ng leave kay boss / amo / sir - kaya lang nabigo lang ako dahil ito lang ang sagot niya saken : "No ma (ma- short for madam daw yan), you can't take a one week leave, this company will suffer". Ano ko investor? haha. Adik. Eh wala nga ako ni isang bahagdan na share sa kumpanyang toh tapos bawal magpahinga? Buset. Anpeyr. anpeyr sila.

---Magpapagaling na din ako ng bongga (ulit) dahil dadating na next week yung lola ko galing sa bansa ni Princess D. yari ako nito.. Mabubutas yung baga ko. Hehe.

Busmate

Mahal kong Busmate,

Magandang araw sayo. Sana ngayon pa lang eh naisip mo nang seryoso talaga ko sa mga sinasabi ko sayo sa araw araw na ginawa ni Papa God. Hindi iyon mga joke o kung anupamang kalokohan na sa tingin ko eh hanggang sa araw na ito eh hindi mo pa din naiiintindihan. Sa araw araw na nakakasabay kita sa pagpasok papuntang opisina ay napamahal ka na din saken. Sobrang pagmamahal na ayaw na sana kitang makita sa susunod na araw. Naiirita na ko ng bonggang bongga sa kakornihan mo at kahit na ang aking talento sa pambabalahura at pang-aapi ay hindi na ata tumatalab sayo. Pangalawang bagay na nais kong ipabatid sa iyo ay ang iyong pagtigil sa pagkuha ng aking pikshur sa araw araw. Sinabi ko naman sayo, para saken, mas katanggap-tanggap pa at hindi masakit sa puso kung tatawagin mo ko ng "pre o tomboy" kesa sabihin mo araw araw na maganda ko. Anu bang purpose ng pikshur na yun? pra malaman mo kung saan lumilipat ang mga alaga kong pimples? o unti-unti mo kong pinapakulam kay aling Bebang na kapatid ng kapitbahay ng kapitbahay niyo? hayy..busmate. Ilang beses ka bang pinanganak ng nanay mo? Bakit ang kulit kulit kulit (at isa pa) ang kulit kulit mo? Hindi ako fanatic ng paborito mong kasabihan na "the more you hate the more you love", kundi sa "the more you hate the more you laugh" ako mas nananalig. Alam mo ba, araw araw kitang ipinagdarasal, na sana ay maliwanagan na ang inaamag mong utak. sana eh maging malinaw ang function ng cells jan sa loob ng utak mo para maisip mong lubayan ako ng bongga. Kakaiba ka busmate, sa lahat ng taong kinausap ko ng masinsinan, ikaw ang ayaw magpatinag. Sa lahat ng tinakot ko, ikaw ang natuwa. Sa lahat ng minura ko, ikaw ang nagpasalamat. At sa lahat ng inindian ko, ikaw ang walang sawang naghihintay ng simpatiya ko. Patawarin mo ko busmate. Pero........
Ang puso ko ay pag-aari na ng iba.

Nagmamakaawang lubayan mo,
Kurdapz...:D

Anung Basehan mo sa pagiging ikaw?

Nabasa ko yang tanong na yan habang ako eh nagbabasa ng aklat na nakakasunog sa balat ng mga kagaya kong "makasalanan", kaninang umaga.

Tahimik akong tumunganga sa bus papuntang opisina, (para na rin mabawasan ang mga nagkakasalang bolero sa mundo--ay heyt yu busmate!!!). Sa tatlumpung minutong byahe ay sinubukan kong isipin kung ano nga ba ang mga pamantayan na sinusunod ko, kung kanino ko ibinabase ang lahat ng mga katarantaduhan, kagaguhan, kaepalan, kakulitan, at kaingayan ko sa buhay. . Ako? Malabo talaga ang mga pananaw ko sa usaping yan.bawat isa. Ewan ko, dala na rin siguro ng lupit ng katapusan ng bwan ng Marso kaya di gumagana utak ko.

Malawak ang usaping ito. Pwedeng gamitin ng mga propesor para gawing topic at pag-awayan sa klase ng debate. Duguan nga lang ang ilong nila pag sa english debate ito nataon. Hehe. Epal lang.

Anu nga ba?
Sino nga ba?
alin nga ba ang basehan ko sa pagiging AKO?

Nung bata ako.
Pero bata pa naman ako ngayon.

---plasbak---
Ayun, nung mas bata pa ko kesa sa ngayon, iniisip kong maging isang sikat na singer / songwriter. Katunayan nga niyan eh madami akong nalikhang kanta nun. Ang mga kanta ko tungkol sa aso, sa langgam, sa kuto, sa nanay ko, sa tatay ko at kung kanikanino at anu-ano pang mga maliliit na bagay ginagawan ko ng kanta. Nung bata ako hindi ako pinapakanta sa mic dahil nakakabulahaw ako ng mga natutulog na kapitbahay. Para daw kasi akong nanghihikayat ng rally pag nakanta ko ng "samwer awt der" saka ng "be breyb litel wan". Haha. Ayun, tapos nun, nung nabasag ng nanay ko ng tuluyan yung trip ko sa pag-awit at pagkatha ng mga kanta, sa pagaabogago este pagaabogado naman ako nawili. Wala lang, natuwa lang ako kasi nakakatuwa yung mga argumento sa korte, asteeg. At syempre, tinutulan din yun ni Naynay at binigyan ako ng ibang trip. Pinakilala niya naman sa ken ang laruan na medicine kit at kung anu-ano pang mga bagay (FYI..nung bata kasi ako, hindi ako pinapalabas para makipaglaro sa ibang bata, kaya ganyan yung mga drama ko sa buhay). Pero malamang, di ko rin nakatuwaan ang mga bagay na yun. Pagtuntong ko ng elementarya (FYI uyet--7 yrs old na ko nakapag-grade wan dahil ayaw nilang maniwala nung 6 yrs old ako na kaya ko ng mag-grade wan- ang issue--"height"). Lumipas ang mga panahon, madaming mga tao na rin ang nakilala ko at nakaimpluwensya saken. Madaming naging mga kaibigan, kaibig-an, kaaway, at kung sinu-sino pang tukmol. Nakakilala kumbaga ng good and bad influences. Hehe.

Ano nga ba ang basis ko para ipagpatuloy ang buhay ko sa mundong ibabaw?

Hmm...
Hindi ito tungkol sa pera o sa kasikatan dapat ibinabatay. Dahil una sa lahat, di naman ako mayaman, chka di rin sikat. (Malamang pag nagbalik loob ako sa Pinas sikat ako pero ibang istorya naman yun). Hindi rin ito tungkol sa kung ano ang mga materyal na bagay na meron ako. Kundi sa pamumuhay na payak at masaya. Kung saan nakakaramdam ka ng tunay na pagmamahal galing sa mga kaibigan, pamilya at kung sino-sino pa sa tabi-tabi. Kung paano mo naaapreciate ang maliliit na bagay na nagagawa ng mga tao sa paligid mo, kung paano mo tinatrato ang kapwa mo (guilty ako dito), Kung paano mo ipinaparamdam sa kanila yung importansya nila sayo, at kung paano mo sila pahalagahan sa abot ng makakaya mo. At higit sa lahat, ang pagmamahal at ang pagtitiwala na nararamdaman ko araw-araw tuwing binibigyan pa ko ni Papa God ng pagkakataon para mabago ang mga pagkakamali at pagkukulang ko sa lahat ng bagay.

oo, bago ka tumawa, alam kong off-topic yung sagot ko.
Kaya ikaw na lang ang sumagot. Hehe

Ikaw? anung basehan mo?.....

Etceteraetcetera......

--Thank you nga pala kay Azel para sa bonggang header na may ferris wheel on the side. Tsaka sa pagtulong saken sa pagpili ng mga upuan, lamesa, kurtina, at mga kulay ng bintana para dito sa aking bahay...:)