Magulo

Some things are better left unspoken.....

May mga bagay sa buhay natin na hindi natin kayang ipaliwanag. Mga bagay na hindi natin kayang iparating sa pamamagitan ng mga salita, pagsulat, o minsan eh sa kilos. May mga bagay na hindi natin kayang aminin sa iba, pero sa isip at puso natin eh alam natin yung sagot - natatakot lang tayong ipaalam sa iba dahil ayaw natin na mag-suffer sa consequences na kaakibat nito. Ilang araw na ring nananahanan tong post na to sa draft ko. Hindi ko malaman kung bakit sa dinami-rami ng panahon na sumusulat ako ng kung anu-ano, ngayon lang dumating ang pagkakataon na hindi ko maisip at maisalin sa mga salita ang gusto kong maiparating (saan?), (hindi ko din alam...di bale pag naaalala ko, sasabihin ko ulit sa inyo :D).

Alam kong may iba't ibang pangarap ang bawat isang nilalang dito sa mundong ibabaw, may kanya-kanyang natatagong emosyon, at kanya- kanya rin namang saloobin tungkol sa mga bagay- bagay. Pero ako, kahit na sinasabi nilang " ok sa olrayt" ang pananahanan ko dito sa mundong ibabaw, may mga bagay pa din akong nais makamit na medyo "unreachable". Simpleng bagay nga lang kung tutuusin, pero alam ko, duwag ako pagdating sa bagay-bagay na yun. Natatakot lang kasi akong masaktan. Kahit na oo, alam ko na parte yun ng paglaki (may pag-asa pa nga ba?). May mga bagay din naman na inihahain na saken at susunggaban ko na lang, inaayawan ko pa. (ewan ko ba kasi kung anung kautakan ang meron ako!..). Naiisip ko yan kahapon habang naglalakbay ako pauwi sa tahanang tinutuluyan. Pero kadalasan, kung ano yung nakahain sa harapan ko, yun pa yung inaayawan ko --- bakit? dahil natatakot ako na makasakit ng ibang tao, pero takot din akong masaktan. Magulo diba? Pero ganun yung takbo ng isip ko sa usaping yan. Sabi nga ng papang ko :

"Piliin mo kung sino yung nagmamahal sayo, dahil dun, siguradong magiging masaya ka at hinding-hindi ka niya sasaktan. Ang pagmamahal kasi, natututunan yan."

Pero hindi ko sya sinusunod sa bagay na yan, at ginagawa ko ang mga bagay sa sariling prinsipyo at diskarte ko. Maigsi lang ang buhay natin sa mundong ibabaw, kaya kailangan gawin natin itong kapaki-pakinabang. Malamang sa malamang eh nakikipagpatintero ako sa kasalukuyan, medyo huminto sa kalagitnaan at nag-isip. Nang-away ng ilang taong gumugulo, at tuluyang nagpapagulo ng binuo kong "laro". Pero....nanjan ang isang malaking salitang PERO sa gilid..alam ko na sa mga bagay-bagay na ganito.....

Ang unang madapa, ang syang matatalo...