Birthday

Nakalimutan ko na palang maggawa ng post. Narealize ko lang nung masilip ko tong page ko na halos ayaw nang bumukas dahil may agiw at alikabok na sa paligid.....

achooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo............

Late ko na din mababati ng Happy Christmas (oo, HAPPY CHRISTMAS kase ang usong greetings dito kesa sa MERRY CHRISTMAS).Tinanong ko nga yan kay Pong, sabi nya, pareho lang naman ng meaning. Hmmmkei. Makes sense.

HAPPY = MERRY = MASAYA

Ayus na din, katanggap tanggap nang dahilan. Kahit naman anupang pagbati ang gawin nila, iisa pa din ang meaning ng CHRISTMAS - yun eh yung pagdating ni Baby Jesus sa mundo para iligtas tayo sa mga nagawa nating mali. Ahmmm pwede nyo ba ko palakpakan? Eh kase, nakumpleto ko yung simbang gabi this year....

yahuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu....

O sige, at busy pa din ako...dumaan lang ako para batiin tayong lahat ng Merry Christmassssssssssssssss ^__________^

Ikaw

Habang lumalaki ang pagitan ng mundo namin ni Tertel, at tumataas ang pader na humaharang sa aming dalawa, unti-unting nagiging muling malapit ang mundo ko sa'yo. Nakakatuwa sapagkat sa wakas ay naisipan na nating talikuran ang mga bagay na namagitan sa ating dalawa once upon a time. Sabi ko nga, karapatan din naman nating magmove on. ...Move forward..Kase ang buhay natin, hindi naman paatras. :)

Tuluy-tuloy ang kulitan, kantsawan, at asaran. Pareho nating pilit tinatakasan ang pait na dala-dala ng nakaraan.

Ang kalungkutan.
Ang ating masayang pagmamahalan.
Ang ating malungkot na pagpapaalamanan.

Muli akong natakot sa iyong pagbabalik sa aking buhay. Ganun kahirap kapag walang closure gaya nga ng sabi ko sayo. Ganun kahirap kalimutan ang mga gabing iniyakan ko ang walang kwentang mga sulat mo. Ganun kahirap kalimutan ang mga alaalang sabay nating binuo simula pa nung mga bata tayo. Ganun kahirap kalimutan ang iyong mga ngiti. Ang iyong mga nakakatunaw na tingin. Ganun kahirap na pulutin muli ang aking sarili kung sakaling mahulog na naman ako sa'yo sa pagkakataong ito.

Palihim akong namili.
Nag-isip.
At nakinig.
Hinintay ko ang iyong paliwanag.
Pero wala kang isinagot kundi katahimikan.

..................................
Katahimikang nakamamatay,nakakabingi --- kagaya ng realidad na patuloy nating pinapaasa ang isa't isa sa mga bagay na matagal naman nang nawala at namatay..........

Bakit ka tinamad mag-blog?

• Walang kang maisip na matinong bagay na pwedeng idiscuss sa blog mo, o kung meron man, sobrang nakakahiya ipangalandakan sa buong mundo...in short - sobrang NONSENSE.
• Tinatamad ka na mag-isip at magpalawak ng isang particular subject na napili mo. Nawalan ka din ng gana na magresearch gamit si pareng gugel at nagfocus ka na lang sa pagtatanim sa farm mo.
  
• Masyado kang naapektuhan sa paglalaladlad ni Friendster, o ngayon na-realize mo, BERDE pala ang dugo nya. Dun pa din ako sa Farmbook,madami nang applications, ang sarap pa makipag-asaran sa status msgs ng mga kaibigan mo.
• Naapektuhan ka ng kumakalat na epidemya ng pagiging BUSY. Ingat lang, nakakamatay yan. *eyeroll*
• Nagkasakit ka. At natulog maghapon kung kelan gising ang lahat. Tapos, nung nagising ka, tulog na silang lahat. Inulit mo lang ng inulit ang routine at presto! Walang nagbago kahit nung gumaling ka - adik ka pa din. nyahahah.
• Busy ka sa tapings, prescon, at kung anu-ano pang churchur na meron ka sa buhay mo. Hayy..lahat ng tao busy, may magaling lang maghandle ng sked. Ehemmm

**Umaapdeyt lang po :) naiiwanan na ko ng bloggywood ehh...^_^

Kahon

Anim na taon.

Madami nang nangyari. Madami nang nagbago. Madami nang mga nasabi. Madami na ring kung sinu-sinong dumating at umalis sa kanya-kanyang mga buhay natin. Ewan ko kung apektado talaga ako. Hindi ko alam kung apektado ka din ba. Hindi ko alam kung bakit naguguluhan ako ng ganito kung wala lang ang lahat.

Anim na taon. Matagal na panahon.

Anim na taon. Anim na taon na tuluyan nang dapat itapon. Hayaan mong ilagay ko ito sa loob ng munting kahon. Babalutan ko ng masking tape at igu-glue ang apat na sulok nito. Sa loob nito ay ilalagay ko ang mga alaala mo. Itatago ko doon ang mga larawan mong iningatan ko, ang mga walang kwentang sulat mo. Ang mga nakakatawang pambato-linya mo. Ang alaala ng musmos at payak na pagmamahalan natin. Ang lahat ng tungkol sa atin.

Ikaw at ang pagkakaugnay ng buhay natin.
Ngayon, ay laman na lamang ng munting kahon.

UNTITLED

"And maybe, I've been holding on too long, and had let go of you too soon"

U-Turn

Iba't ibang direksyon ang pinatutunguhan ng buhay natin. Pwede kang mag u-turn, left turn, right turn, move forward, move backwards, at dito sa UAE, mag round-about.

Ikaw ang in-charge sa pagpapatakbo ng sasakyan ng buhay mo. Kaya kapag handa ka na para sa isang masaya, magulo, nakakaiyak at nakakatawang byahe - Kailangan eh full tank ang pag-iisip mo at nasa kondisyon ang emosyonal na aspeto ng buhay mo, para makamit mo kung anuman yung bagay na pinapangarap mo.

Isang taon at mahigit na din ang lumipas simula ng magdesisyon akong paandarin ang sarili kong sasakyan. Aminado ako na hindi ako handa - wala sa kondisyon ang puso ko, walang kasiguraduhan ang daan na gusto kong tahakin- walang dumadaan, traffic at madaming mga maalinsangang bagay na nakaharang sa gitna ng daan.

Kaya nag u-turn ako; Pabalik sa lugar na kinasanayan ko. Ang aking comfort zone. Ilang buwan din ang inilagi ko sa sa lugar na iyon. Ang lugar kung saan puno ng pagmamahal, pagpapahalaga at paghanga. Masarap at masaya tumigil sa lugar na yun. Ngunit, napagtanto ko na wala din akong matututuhan kung titigil ako habambuhay sa lugar na iyon. Dinasal ko kay Papa God na gabayan nya ko sa pagtahak kong muli sa masalimuot na landas ng buhay, at hindi nya ko binigo.

Matapos ang ilang taon - narito ako at matatag na nakikipagsapalaran sa iba't ibang traffic at congestion ng buhay. Ilang beses ko nang ninais na magshort-cut at magleft o right turn. Ngunit, mas pinili kong tahakin ang mahaba at nakakayamot na daan. Kung saan masikip at kakaunti lamang ang nagtyatyaga. Kung saan kailangan mong pigilan ang iyong emosyon upang maging matatag sa pagsuong sa mga pagsubok ng buhay. Kung saan kailangan mong mabigo upang magtagumpay. Kung saan kailangan mong maging malungkot upang maging masaya. Kung saan - kailangan mong lumayo, para maging malaya.....

If all else fails

Would you be brave to love me?


If all else fails

would you be brave

To see right through me......

Worthy

Ever thought of being empty? Sinong hindi diba? hindi lang EMO ang may karapatang makaramdam ng mga pagkukulang sa buhay nya. Kundi LAHAT tayo. Pwede tayo lahat magdrama at mag-inarte maghapon. Pero, pinipili natin na tawanan ang problema. ang pagkukulang. ang kalungkutan. Eh pano, wala namang magagawa yung pag-eemote, magkaka-wrinkles ka lang ;)

Gaya ng lagi kong sinasabi "ipaubaya na lang natin sa mga artista ang pagdadrama". Sit back and relax. Chill. Walang magagawa ang pag-angal, at pagngawa mo sa mga bagay na GUSTO mong gawin at GUSTO mong makamit kung hindi ka kikilos.

Bawat isa sa atin ay mahalaga, yun nga lang- iilan lang sa atin ang nakakakita nun. Iilan lang sa atin ang nakakaisip na ang maliit na hakbang na ginagawa nya para sa buhay nya sa kasalukuyan ay nakakagawa ng malaking pagbabago para sa hinaharap.


Hindi man ikaw ang pinakamaganda at pinakamayaman na nilalang sa mundo, you are still special. Wala man sayo ang mga materyal na bagay na pinapangarap mo, you are still special.

Balanse ang mundo - lahat ay may angking kasalungat. Parang drama sa tv. Pag umiyak ang bida ngayon, magiging masaya sya sa ending. Kapag gumawa ka ng kabutihan, babalik yun sayo ng times ten. Kaya relaks lang at gawing masaya ang buhay. Tandaan mo, isang beses ka lang mabubuhay sa mundo - kaya sulitin mo na at isipin mo ang kahalagahan mo.

Magellan

Sabi kase dun sa nabasa ko dati - nakadugtong ang buhay natin sa mga tao sa paligid natin. May mga nilikha para saktan ka at may nilikha din para saktan mo. May nilikha para pasayahin ka at may nilikha din naman para pasayahin mo. May kailangan kang isakripisyo para sa ibang tao, at may magsasakripisyo din naman para sayo.

Tama lang na napatunayan ni Magellan na bilog ang mundo.

Hindi tayo palaging nasa ilalim, may mga pagkakataon din na iikot ang mundo at matutupad kung ano ang itinadhana ni Papa God para sayo.

Na natural ang turning points sa buhay ng isang tao.

Na hindi masama ang maging martir kung minsan.

Na hindi pagiging duwag ang pagtatatwa ng katotohanan kung alam mo namang mababawasan mo ang sakit na pwedeng idulot ng katotohanan sa taong sasabihan mo nito.

Na MAS buo at katanggap tanggap ang tagumpay pag may kasama ka na magselebreyt nito.

Na MAS masarap tumulong kapag taos sa puso mo ito. Na MAS masaya mabuhay kung alam mo ang kahalagahan ng bawat isang bagay na meron at wala ka.

Na MAS masarap mabuhay pag alam mo ang mga limitasyon at hangganan ng pwede mong gawin sa buhay mo.

Na MAS masarap mabigo (kung minsan) upang MAS maging buo ang loob mo sa pagtanggap ng tagumpay.

Na ok lang maligaw ng landas, dahil may tutulong sayo upang makita ang tama at tuwid na daan.

At higit sa lahat, ayus lang madapa at bumangon. Dahil sa pagkadapa ay matututuhan mo ang kahalagahan ng pagkakamali at magkakaroon ka ng pagkakataon na baguhin ito.

Interest vs. Commitment

There's a thin line between having INTEREST and putting your COMMITMENT to something that you do --Unknown

Naisip ko yan habang pilit kong tinatakasan ang mundong nakasanayan kong galawan. Ang dahilan: "routinary work". Ako kase yung tipo ng taong mabilis magsawa sa isang bagay na araw araw kong ginagawa, araw araw kong iniisip, most particularly sa trabaho at alta-sosyedad na buhay ko.

TAKE NOTE:
22 pa lang ako at parang 30+ na kung mag-isip sa parteng ito ng buhay buhay ko. *Boring life*

AYKORAP

Naaliw ako ng mabasa ko ang tag na ginawa ni Azel.

Kaya naisip ko..........

nainggit ako
at naisipan kong pumetiks muna sa ginagawa ko....

Tama na ang intro...
Gagawin na ko...
Bago pa dumating ang amo ko...\m/

Mekaniks **Hindi ang mga lalakeng may grasa sa kanilang mga kamay na gumagawa ng sirang tambutso ng kotse o ng jeepney, kundi ang panuntunan na susundin para sa isang tag (korni) ^_^

--> Pumili ng isang mang-aawit / banda musiko, pumili ng kahit na anong kanta mula sa kanilang album na syang gagamitin mo upang sagutin ang 20ng tanong sa ibaba.

TANDAAN: Bawal mag-ulit ng kanta sa bawat isang katanungan. (headspin)

-------------------------------------->
Ang napili kong banda ay ang PAROKYA NI EDGAR.

1. Are you a male or female?
**SAMPIP

2. Describe yourself.
** ABSORBING MAN

3. Describe your significant other:
**MR. SUAVE (sana hindi maligaw sa page ko si tertel ^_^)

4. How do you feel about yourself:
**ALL RIGHT

5. Describe where you currently live:
**OKATOKAT

6. If you could be anywhere, where would you be:
**SWIMMING BEACH

7. Your favorite form of transportation:
**MAGIC SPACESHIP

8. Your best friend is:
**BULOY

9. Your favorite color is:
**CHOCO LATTE

10. What's the weather like:
**PUMAPATAK ANG ULAN

11. Favorite time of day:
**INUMAN NA

12. What is life to you:
**ITS OK

13. What is the best advice to give?
**IWANAN MO NA SYA mwahahahaha

14. If you could change your name, what would it be?
**SILVERTOES parang reindeer lang :)

15. Your favorite food is:
**COOKING NG INA MO

16. Thought for the day:
**GISING NA at magtrabaho! ^_^

17. How I would like to die?
**ONE STEP maapakan ng sleeping giant!

18. My soul's present condition:
**SAD TRIP

19. The faults I can bear:
**MY SHATTERED BELIEF

20. My motto:
**TSAKA NA LANG


Hindi ko na alam kung paano tatapusin ang tag
Kaya ganto na lang
bigla na lang mawawala...
Bwahahah....(back to work)

Ehem!

Ang mga bagay na kinaiinisan mo ay ang parehong bagay na kinaiinisan ng ibang tao sa'yo

Nakakatawa di ba? Mapapailing ka pa habang iniisip mo kung totoo nga ba yang kasabihan na yan, o purong kalokohan lang. Ewan. Hindi naman siguro - baka, Depende sa tao yan. Ilan lang yan sa mga sagot na pwede nilang isagot sayo.

Pero kung ako ang tatanungin - OO totoo yan. 101% na totoo yang kasabihang yan. Pero, isa din sa dahilan kung bakit ka naiinis sa mga kinaiinisan mong bagay sa kinaiinisan mo eh dahil hindi mo magawa ang mga bagay na nagagawa nya. Sapagkat isa o sampu iyon sa mga bagay na hindi mo magawa sa buhay mo - sa hindi mo maipaliwanag na dahilan. Na kahit tanungin mo pa ang nanay at tatay mo eh iisa lang ang isasagot nila sayo... isang malutong at nakakainis na HINDI!

*mapapakamot ka na lang ng batok mo na parang merong malaking kuto dun at magwo-walk out

Parang sa trabaho lang din. Parang sa sosyal na lipunan lang din. Parang sa hauslayf lang din. Pwede rin minsan sa lablayp. Nyahahah. *wink

Naiinis ka dahil:

• Petiks ang mga kasama mo sa trabaho.
• Telebabad sa telepono ang isang opismeyt mo.
• Panay ang pagpe-FACEBOOK ng isang ka-opismeyt mo
• Umiistayl ng tulog sa conference room ang boss mo.
• May katangahang taglay ang mga nakakausap mo sa telepono dahil papunta ng EDSA yung pinapaliwanag mo, sila naman eh nasa may boundary palang ng Cavite at Las Piñas.
• Insensitive yung kausap mo.
• Nakakaantok yung kausap mo.

Sa isang banda, naisip mo na ba ang naiisip ko?..

---------->
Kausap ko lang ulit sarili ko..^_^

Para Sa'yo

Nagsimula ang lahat sa tuksuhan....

May nagsabing: You look good together. Nagkibit balikat lang ako at umayrowl (eyeroll).

Meron pang ibang nagsabing, Boyfriend mo? magkahawig kayo--nakita ko ang palihim na ngiti mo nung mga panahong yun, pero pinili ko pa ding manahimik at wag makielam.

Takot kase akong ihakbang paharap ang mga paa ko. Takot akong i-entertain ang pagmamahal na meron ako para sa'yo. Takot akong mahalin ka at masasaktan ka lang dahil sa pabago-bago kong anyo pag-uugali. Takot akong magsama ng isa pang tao sa munting mundong ginagalawan ko.

Mahirap na. Baka mali na naman. Masasaktan lang ako. Masasaktan ka lang. Ayoko na. Baka isa ka lang tanso na nagpapanggap na ginto.

Pero..mas natakot akong harapin yung araw na hindi na kita tuluyang makita.
Yung araw na, hindi na kita makakausap at makukulit.
Yung araw na hindi ko makikita sa mga mata mo ang kasiyahan.
yung araw na....lumayo ka na ng tuluyan sa akin......

Kaya naglakas-loob ako upang tanungin ka. Matagal na araw mo din akong pinahirapan. Nilito mo ko sa mga magulo mong pahayag. Gusto ko nang isipin na assuming lang ako, na baka nga PAKIRAMDAM at PANINIWALA ko lang yun. Hanggang sa mapagtanto ko, nadulas ka nga pala sa isang post sa blogosperyo! *wink

And the rest was history..........^_^

Matagal na mga araw, segundo at minuto na din ang lumipas. Ilang okasyon na din ang nalampasan naten. Masaya ko na patuloy tayong masaya at nagmamahalan sa munti nating relasyon *blasssss*

At dahil hindi ka naman nagba-blog ngayon, hindi mo ko mabibintangan na korni ^_^

-------->
Feeling mushy today after the good walk and talk yesterday with Mr. Tertel :)

Ismol Werld

Kilala mo pala yun? akalain mo yan? ako din eh, kilala ko yun!

Naniniwala ako na lahat ng taong nakikilala naten at nakakapalagayan ng loob (nagiging kaibigan) eh may mahalagang role na gagampanan sa mga buhay naten. Meron makikilala mo para patawanin ka, tapos eh paiiyakin ka - o vice versa. Depende sa trip ng panahon - o sa kung saan kayo dadalhin ng mga paa nyo.

Kilala mo ba si ano? Oo sya nga! Yung ano ni ano! Oo, klasmeyt ko yun noon eh! Oh tapos kaibigan mo pala yung ano ni ano? ahh kaya pala kayo nagkakilala!

Minsan kase weirdo kung kumilos si Mr. Destiny. Minsan, kaaway mo noon, magiging kaibigan mo pala later on. Minsan naman, mahal mo ngayon - bukas, bonggang bonggang kaibigan mo na - tipong parang nagkaron kayo pareho ng selective amnesia at sabay na napagtanto sa sarili na Hey, when evryone else is feeling bitter, let's move on and become friends again! Mapapatawa ka na lang at mapapailing habang naaalala mo na minsan mo ding iniyakan at minura yung pagmumuka nung taong yun. Na minsan mo na din syang inaassociate sa isang labsong na niluman na ng panahon.

cut.cut.cut.


Kaya isipin mo, parte na talaga ng buhay ng tao ang letting go and moving on. Bawal ang maging bitter at bawal din ang assuming. ^^,

---------------
kausap ko lang ulit sarili ko :)

Break

Disworldisfullofijots!

Sa sobrang inis mo kung minsan, gusto mo na lang sumigaw at tumakbo paalis at palayo sa taong kinaiinisan mo. Pero at dahil nagpapanggap kang matured at nasa tamang pag-iisip, mananatili kang nakaupo, nakangiti, naniningkit at nagliliyab ang mga mata, magkakamot lang ng ulo na parang may malaking kuto na ayaw maalis, sabay buntong-hininga. 1-2-3 Waaaaaaaaaaahhhhh

Tapos, tapos na. Parang sa libro lang - lilipas at lilipas lang din ang bawat chapter. Minsan merong maharot na kliyente na ultimo kaliit-liitang detalye ng buhay mo gusto pa tanungin, ikaw naman, magpapa-uto at sasagot,..bwahahaha...

Manong Client: "uhmm so Ms. Jenny kamusta naman work mo?
Ako: "ayus naman po"
Manong Client: "taga-saan ka sa atin?"
Ako: " Sa Cavite po"
Manong Client: "Taga doon din ako ehh, san sa Cavite?"
Ako: "Sa Dasma"
Manong Client: "Ah sa Manila?"
Ako: "Cavite nga po ehh"
Manong Client: "ah, may kilala ka dun na ang pangalan eh Maria"
Ako: "Uhmm..marami pong taong may pangalan na Maria sa Pinas"
Manong Client: "Sabagay, pero taga Dasma din sya ehh"
Ako: "ah ok po, tawag na lang po ako next time for follow up ng payment (eyeroll)"
Manong Client: "sige salamat, ikamusta mo ko kay Maria ahh"
kamustahin naman si Maria? Who the hell? hahahah

MADALAS naman, meron kang makakausap na Noypi na pilit ka pang lilinlangin sa kanyang British accent.

"Uhmm, and by the way Ma'am, I would like to inform you that Mr.______ is coming beck on _________ and by that time, hopefully uhmmmm we're gonna pay you--probably"

na sasagutin ko naman ng:

"Ah ok, Ma'am / Sir, I'll call you back later, salamat" (eyeroll)

Take note: wala pa dyan ang pagiging bossy ni Boi B. I definitely need a break from this stufeeeedddd werkkkkk.........

Bestfriend

Wala akong ginagawa masyado ngayon dito sa opisina at nagba-browse ako ng mga pictures ng isang kaibigan ng makita ko ang larawan sa itaas (salamat nga pala Ms. Joy).

Mood Swings

"Moody ako
Tinatanong pa ba yan
Moody ako
Kelangan ko pa bang ulit-ulitin sayo yan?
Moody ako
wag mo nang tangkain pumalag dahil sa lahat ng usapan -
hindi ka dapat kumontra...."

Karamihan saten eh hindi pinapansin kung ano ang maganda at tamang bagay kapag una na nating napuna yung mga mali at kakulangan ng bawat isa. Parang pag kumain ka ng fried chicken tapos walang gravy (bawal kase dito ang gravy). Minsan iaangal mo pa pati baling buto ng pakpak ng manok na kinakain mo. Yung kupas na kulay ng tshirt mo, yung sirang takong ng high heels mo, lahat na lang inangal mo, pati yung kabahuan ng kili-kili ng amo mo, inaangal mo pa sa iba. End of the story....

Pero tignan mo mabuti - sa likod ng mga bagay na inaangal mo, may mga bagay na hindi mo napapansin dahil napipili mo lang na pansinin ang mga bagay na TAMA at ayon sa kagustuhan mo. Hindi mo napapansin ang mga bagay na hindi mo napapansin dahil nagkukumitid at nagsusumingkit ang utak mo kakaisip ng mga bagay ayon sa sariling pananaw mo sa buhay. Paano na lang kung mali ka ng akala? Paano na lang kung may TAMA pala sa likod ng bawat MALI? Eh paano naman kung yung akala mong TAMA eh nagkukunwari lang palang MALI? Maglalaro ka na lang ng iniminimaynimo?

May mga pagkakamali tayong nagagawa dahil sa pagdedesisyon natin sa panahon na pinangungunahan tayo ng PALPAK at WALA sa LUGAR na EMOSYON naten. Breathe in; Breathe out --- chillax. Iiyak mo habang libre pa ang luha,....

"Kung sakaling hindi matuloy ang mga plano mo para sa mga darating na araw, ituloy mo na lang sa ibang panahon, malay mo - kaya hindi pwede sa mga oras na gusto mo, may MAS tamang ORAS pa para dun"

kausap ko lang sarili ko :)

Clausthrophobia

Sometimes you have to put walls around you; not to keep people out, but to see who cares enough to break them down just to be with you.

Minsan nakakatuwang magbalik-tanaw sa mga bagay-bagay na nangyari sa buhay mo / ko. Parang nakakainis na nakakatuwa yung pakiramdam. Nakakainis dahil may mga bagay na hindi ka nagawa, pero sa isang banda- nakakatuwa din maalala na may mga bagay kang nagawa na hindi mo dapat ginawa pero pinili mong gawin - na ikinabuti naman ng lahat.

Sabi nga nila, mas mabuting masaktan ka- atleast may mga bagay kang natutuhan. Kung halimbawang nadapa ka, isipin mong ok lang yun. Kase pag tagal ng panahon, at nakita mo yung naiwan na peklat sa tuhod mo, maaalala mo kung gaano ka katanga maaalala mo yung pinagdaanan mo, lahat ng natutuhan mo, lahat ng hirap, pagod, pasakit at kung anu-ano pang katangahan mga bagay na ginawa mo sa buhay mo.

-------------->

xyz: Ei, musta na?
ako: anung pakielam mo?
xyz: suplada naman, komo't nkapag-abroad ka ganyan ka na...
ako: excuse me Mr. user-friendly?

------------->
Siguro nga nagbago ang mga pananaw ko simula ng mawala sa landas ko ang kagaya ni Mr. User-friendly. Nagbago ang tingin ko sa mga bagay-bagay. Nagkaroon ako ng mas malalim na paniniwala ukol sa mga bagay na dati ay iniisantabi ko lang. At higit sa lahat, isa sa mga bagay na natutuhan ko ay:

Ang mahalin muna ang sarili ko bago ako magmahal ng ibang tao

All about Life :)

This is something we should all read at least once a week
Written By Regina Brett, 90 years old,
of The Plain Dealer, Cleveland , Ohio

"To celebrate growing older, I once wrote the 45 lessons life taught me.. It is the most-requested column I've ever written. My odometer rolled over to 90 in August, so here is the column once more:

1. Life isn't fair,but it's still good.

2. When in doubt, just take the next small step.

3. Life is too short to waste time hating anyone...

4. Your job won't take care of you when you are sick. Your friends and parents will. Stay in touch

5. Pay off your credit cards every month.

6. You don't have to win every argument. Agree to disagree.

7. Cry with someone. It's more healing than crying alone.

8. It's OK to get angry with God. He can take it.

9. Save for retirement starting with your first paycheck.

10. When it comes to chocolate, resistance is futile.

11. Make peace with your past so it won't screw up the present.

12. It's OK to let your children see you cry.

13. Don't compare your life to others. You have no idea what their journey is all about.

14. If a relationship has to be a secret,you shouldn't be in it.

15. Everything can change in the blink of an eye. But don't worry; God never blinks.

16. Take a deep breath. It calms the mind.

17. Get rid of anything that isn't useful, beautiful or joyful.

18. Whatever doesn't kill you really does make you stronger.

19. It's never too late to have a happy childhood. But the second one is up to you and no one else.

20. When it comes to going after what you love in life, don't take no for an answer.

21. Burn the candles, use the nice sheets, wear the fancy lingerie. Don't save it for a special occasion.

22. Today is special.

23. Over prepare, then go with the flow.

24. Be eccentric now. Don't wait for old age to wear purple.

25. The most important sex organ is the brain.

26. No one is in charge of your happiness but you.

27. Frame every so-called disaster with these words 'In five years, will this matter?'

28. Always choose life.

29. Forgive everyone everything.

30. What other people think of you is none of your business.

31. Time heals almost everything. Give time time.

32. However good or bad a situation is, it will change.

33. Don't take yourself so seriously. No one else does.

34. Believe in miracles...

35. God loves you because of who God is, not because of anything you did or didn't do.

36. Don't audit life. Show up and make the most of it now.

37. Growing old beats the alternative -- dying young.

38. Your children get only one childhood.

39. All that truly matters in the end is that you loved.

40. Get outside every day. Miracles are waiting everywhere.

41. If we all threw our problems in a pile and saw everyone else's, we'd grab ours back.

42. Envy is a waste of time. You already have all you need.

43. The best is yet to come.

44. No matter how you feel, get up, dress up and show up.

45. Yield.

46. Life isn't tied with a bow, but it's still a gift.

----------------
Copied from Ms. Joy's notes in Facebook. =))

Detach

de·tach tr.v. de·tached, de·tach·ing, de·tach·es

1. To separate or unfasten; disconnect: detach a check from the checkbook; detach burs from one's coat.

2. To remove from association or union with something: detach a calf from its mother; detached herself from the group

Naniniwala ako na ang UNWANTED emotions na nararamdaman ko nitong mga nakaraang araw ang nagtulak sa katawan ko para magkaroon ng sakit (di naman malala at malayo sa bituka). Minsan gusto ko din maniwala na ang kalungkutan na nararamdaman ng isang tao eh gawa lang ng ating malikot na imahinasyon - na kung hindi natin iisipin na malulungkot tayo sa isang bagay, hindi tayo malulungkot. Kaya nga sabi nila:

Letting go will always be a part of our lives.

• Naaalala mo pa ba yung bulaklak ng bonggambilya na binigay sayo ng kras mo nung hi-skul ka? Sa pagtanda mo, kelangan mo nang itapon yun ~ kahit inipit mo pa yun sa libro, hindi mo maiaalis ang katotohanan na bulok na yun. Kaya itapon na ang "maliit" na alaala and just linger on with the memories =)
  
• Yung bote ng kauna-unahang pabango na nabili mo galing sa pag-iipon at pagtitipid mo ng allowance mo. Kelangan mo syang ilet-go dahil masakit sa mata ng nanay mo yun, at masakit sa tenga ang pagbubunganga nya dahil sa kalat mo.
• Yung nakaliitan mong paboritong damit ~ kelangan nang ibigay kay bunso, hindi naman yun magkakasya sayo habambuhay . (Magalit ka lang kung lalake ang kapatid mong bunso) :P
• Mga petty tampuhan sa pagitan nyo ng mga klasmeyt mo nung kinder hanggang grade skul. Oo, dito na papasok ang kasabihang : "For old time's sake".
• Mga unwanted feelings ~ (pagiging bitter over failed relationships, pagmamahal na hindi nasuklian, at bayad sa utang na hindi nabayaran ^^, ) Move forward people. Its the thought that counts.
• Learn to SOMEHOW detach yourself from your family. Lalu na kung nagbabalak ka mangibang-bansa. Hindi mo pwedeng sanayin ang sarili mo na lagi kayong sabay kakain, sabay maliligo, sabay tata3, sabay matutulog, at kung anu-ano pa. (Insert time zone difference here ineng!) =)) Detach lang ng wanport ahh, wag kakalimutan ang padala bwan-bwan. Eventhough at times you are left empty-handed, aminin mo man o in-denial ka , masarap ang pakiramdam mo pagkagaling mo sa Western Union o kung sa Al Ansari exchange man yan. ^^,
  
• Learn to detach yourself from your better half! May kanya-kanya pa din kayong buhay definitely. So, while you're enjoying with your relationship together ~ make sure that on the process, hindi mo nakakalimutan na ang tunay na boss ng buhay mo eh IKAW mismo! Hindi ibang tao, kundi IKAW..=)

--------------------------------------------------------->
Konting realization lang po dahil nadurog ako sa pinanggalingan kong workshop kagabi. ^^,

Lubi-Lubi

Enero | Perbrero Pebrero | Marso | Abril | Mayo | Hunyo | Hulyo | Agosto awww! | Septyembre | Oktubre | Nobyembre | Disyembre | Lubi- lubiiiiiiiiiiiiii

Oktubre na. Panahon daw ng mga taong mahirap timbangin. Kase daw weighing scale yung zodiac sign nila. Yan eh according to my mudrakels Bebang. Ewan ko kung totohanan nga yang paniniwala nyang yan. Madami na rin kase akong nakilala na pinanganak sa bwan na yan. Haha. At dahil walang makakadaig sa pagiging moody ko ~ hindi ko na masabi kung may difference pa ba yung pagiging sumpungin ko sa pagiging sumpungin ng mga Oktoberyan, O eh pano pa yung sumpong nga mga pinanganak ng Agosto at Pebrero? Teka, hindi naman kasali sa listahan ng sumpungin ang pinanganak ng Marso - eh bakit sumpungin ako? Di ba? Kalokohan lang ang lahat.

Octoberfest na din. Babaha na ng putik gawa ni Ondoy este ng alak sa Maynila. Pero sa nangyari at sa tindi ng pinsala na iniwanan ni Ondoy sa Pilipinas kong mahal, I doubt kung makakapagpatuloy pa ng shelebreyshon ang mga mahal nating kababayan at sustentuhan ang kanilang pang sunog-baga. :(

Enero | Perbrero Pebrero | Marso | Abril | Mayo | Hunyo | Hulyo | Agosto awww! | Septyembre | Oktubre | Nobyembre | Disyembre | Lubi- lubiiiiiiiiiiiiii

Ilang tulog na lang pati, pasko na. Wala pa din akong bakasyon. Pangalawang pasko ko nang hindi nakakakain ng puto bumbong at ng bibingka. Pangalawang pasko ko nang -----> hindi nakakatanggap ng regalo galing kay Sta. Claus...hahahah. Magwi-winter na din dito sa Middle East kaya hindi na rin nagiging mabuti ang lagay ng katawan ko. :(. Magpapasko na, namimiss ko nang sumigaw ng "Patawad" sa mga nangangaroling sa bahay namin. Nyahahah...

Paalam

Parang kahapon lang dumating ka sa buhay ko. Sobrang saya ko nun. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Hindi maimumuwestra ng kahit na anong salita ang nararamdaman ko ng mga panahon na yun.

Palagi kong nakikita ang sarili kong nakatanaw sa malayo. Tinatanaw ang bukas, iniisip kung bukas eh nandyan ka pa din sa aking tabi. Natulog ako at gumising sa paniniwalang habambuhay eh anjan ka lang. Masaya ang mga tao sa paligid dahil nariyan ka. Sa kabilang banda, madami rin naman ang nakaramdam ng kalungkutan ng maramdaman nila ang iyong mabibigat na mga yabag.

Pero hindi ako nagpaapekto. Patuloy lang akong namuhay ng kasama ka. Masaya kong sinariwa ang mga alaala nating dalawa. Alam ko kase na hindi panghabambuhay ang iyong pananatili sa buhay ko. Alam kong minsan ka lang din dumating sa isang taon. Alam kong kasabay ng iyong pagdating ay ang hudyat ng malaking PAGBABAGO.

At kagaya ng inaasahan ng lahat - ngayon ay kailangan mo nang umalis. Kailangan mo na akong iwan. Wag kang mag-alala, naiintindihan ko na makabubuti para sa lahat na iwan mo ako at ang ating mga alaala. Masakit sa akin, nakakalungkot. Pero alam ko, na sa iyong pag-alis, magpapatuloy ang ikot ng mundo. Magpapatuloy ang buhay at magiging isang matamis na alaala ang ating pagkikita sa taong ito.

"Wag mo akong kakalimutan sa susunod nating pagkikita...

Maghihintay ako sa iyong muling pagbabalik....

Lagi lagi kitang aalalahanin at ang ating mga matatamis at mapapait na alaala...."

Paalam sa iyo......












SEPTEMBER.....Helloooooooooooooooooo October!!!!!! \m/

Settling

Madaming nabubuong ideya sa utak ko sa araw araw na ginawa ni Papa God. Sa sobrang dami ay hindi ko na sila halos mapagtugma-tugma. Parang listahan lang ng mga gusto kong gawin sa buhay ko. Madami, mahalaga, nakakatuwa, nakakaiyak, nakakabanas, nakakainspire, minsan naman eh masakit sa ulo. Lumipas na lang ang mga araw na halos hindi ko na maramdaman na ibang araw na pala ang susunod. Ganun daw kapag ang buhay mo eh isang ROUTINE.

Para kang sundalong kumakain. Subo- nguya-lunok. Paulit-ulit. Hanggang sa maubos ang kinakain mo.

Ewan ko, hindi naman ako naboboring-an sa buhay ko. Tinatawag ko pa ngang astig ang laypstayl na meron ako. Kanya-kanyang trip nga lang siguro tayo sa buhay. May nilikhang manira ng araw ng ibang tao. May ibang nilikha para pagandahin ang araw mo. May nilikha para insultuhin ang araw mo. May nilikha para itulak ka para tumaas sa kinalalagyan mong pwesto. At kadalasan, MADAMI ang nilikha upang tapak-tapakan ka na parang labada sa probinsya hanggang sa wala nang matira sayo. May mga nilikhang akala mo si Nora Aunor kung magdrama. Meron namang magagaling pa sa clown kung magpatawa - pero kung sisilipin mo ang tunay na kulay ng pagkatao na meron sila....magugulat ka sa malalaman mo, dahil madalas- kabaligtaran sila ng nakikita mo.

*Insert sad song here*

Oh the leaves they fall,
they go so far sometimes.
Do I blame the wind
or the tree that let you go?
Or do I wave goodbye,
settling?--Settling

Disclaimer notice: Pagpasensyahan na ang may-ari ng blog dahil hindi pa sya natutulog ng humigit-kumulang 48 hours ng isulat nya tong entry na toh. Pls bear with her =))

Hi-SkooL Layp

Isa sa mga bagay na hindi ko ipagpapalit ay ang alaala ng Hi-skul days. Nandyan kung tutuusin ang highlight ng buhay ko. Ewan ko, hindi ko man namalayan na lumipas ang mga oras at araw nung mga panahon na yun. Masasabi ko namang naenjoy ko yun kahit papano. Madami akong naging kaibigan, kakulitan, kaaway, natuto akong magmura, mag-cutting, magreport sa klase, mag-ingay, maka-zero sa exam, mamental block habang nagrerecite, at kung anu-ano pang kapalpakan na kapag naaalala ko ngayon eh nagpapangiti saken.

• Half-day lang ang pasok sa iskul ko. Kung taga-cavite ka, maiintindihan mo kung bakit (kulang kase sa classroom, at sa public school lang ako nagtapos, pero sulit naman!)
• Late ako lagi sa pagpasok. Hindi ako mabagal kumilos. Sadyang ayoko lang ng naghihintay ng matagal. Kahit sa flag ceremony naiiinip ako.
  
• Nung nagliligawan pa lang kami ng aking puppy lab - nakasabay ko sya sa jeep at dala ng ka-clumsy-han- nadulas ako sa may hagdan ng jeep kakapacute sa kanya.
  
• Sa science laboratory ko sinagot si puppy lab! Nag-cutting pa kame akchwali para lang maglandian ng panahon na yun ^^, (peace out!)
• Kadalasan, hindi ako pumapasok sa subject bago mag-recess. O kaya naman eh nagpapalate ako. Ang reason? mahaba kase ang pila sa canteen pag sumabay ka sa recess ng ibang year level at ibang sections, mauubos lang ang 15 mins recess sa pagpila. Kanya-kanyang style kumbaga. Nyahahaha
• Nasa mataas na section ako nung hi-skul. Isa ang mga grades ko sa muntikan na kumalawit sa top ten. Pero at dahil isa akong dakilang adik sa kung anu-anong bagay, nanatiling nakakalawit ang grades ko at never ever sumali sa top ten. Tenk yu! =))
• Naranasan ko nang mabato ng eraser, pero dahil magaling ako umilag, kaklase ko sa likod ang na-spin ng teacher ko. Bwahahaha
• Isa ang mga apelido ko sa madaling natatandaan ng mga teacher namin. Ewan ko kung anung meron sa apelido ko. Tipikal ba sya? Nyahahaha.
• Madalas ako ma-excempt sa exam. Lalu na sa English, MAPEH, TLE, at Science. Pwera lang sa Math. (I hate math ^^,)
• Mayroon akong isang matinding stalker. Nagkita kami nung kelan sa Facebook at sinabi nyang susundan nya ko dito sa UAE. Nakachat ko din sya once at nagsabi sya ng "Lovelots po". Nag-invi poreber na ko sa kanya sa lahat ng accounts ko ^^,
• Accident prone ako nung hi-skul ako. Anjan yung nahulog ako sa stage, nadapa sa may harap ng klasrum, Nangudngod sa may canteen, nadulas sa may corridor. At madami pang ibaaaaaaaa...=))
• Lagi akong sumasali sa slogan making contest. Mahilig kase akong gumawa ng kasabihan. ^^,
• Kapag sayawan ang PE namin, ipinipilit ko na pakantahin na lang ako ng teacher ko. Yung last na request ko , hindi nya pinatulan - pinaglinis nya ko ng CR habang kumakanta. nyahahaha
• Magaling sa math ang nanay ko! Bilang nya ang minuto ng travel mula sa skul hanggang sa bahay namin. Pag dumating ka ng mas late sa nakatakdang oras, Gulpi-de-gulat ang aabutin mo.
• Unang cellphone ko ay Alcatel (2nd yr), sumunod ang 5110 (2nd yr), tapos naging 3210(4th yr).
  
• Pinangarap kong matuto tumugtog ng gitara- kaya lang... hindi ako matyaga masyado sa mga ganung bagay.
  
• Iritable ang panahon ng CAT para saken. Dahil hindi ko ma-enjoy ang moment! Lagi akong excuse! =))
• Halos lahat ng kasabayan namin ni puppy lab na couples eh nagkatuluyan. Or kung hindi naman, going strong ang mga relationship nila. (kailangan ko lang talaga banggitin, nyahahah)
• Paborito kong teacher si Mr. Zaldy Reyes. Sya lang kase yung teacher na nakapagbigay-buhay sa nakakaantok na Physics subject. ^^, Nagmumura kase sya habang nagtuturo. Nyak.
• Isa sa mga hindi ko malilimutan na project eh yung baby thesis namin sa Computer Subject. Umiyak ang teacher namin nun na si Ms. Leyran - kasi pinasahan sya ng isa naming kaklase ng research tungkol sa F4 =))
• Lagi akong naeelect na sekretari sa klase. (maganda daw kase sulat ko). Eh kaya lang, nababanas naman ako - kase pag pinagsusulat ako sa blackboard, di ko abot yung blackboard ^^,
• Nagwalk-out ako nung isang beses na nagreport ako sa ibang section. Sinira ko yung visual aids na ginamit ko -- ang dahilan, SELOS =))
• Nasigawan ako ng class adviser namin nung 4th year ng Wala ka bang relo sa bahay nyo? nang mahuli nya kong pumasok ng late sa klase nya. =)) Unang subject sya - ang oras 12:30pm, dumating ako ng 1:15pm ^^,
• Isa ang kantang "Everyday" sa paborito kong ihum na kanta...(ugong lang kumbaga). Gusto nyo ng sampol? Tignan nyo sa paligid nitong page na to, merong sampol jan banda. Hehehe. Wag na. pangit ang boses ko =))
• Nagkaron kami ng petty tampuhan ng isang kaibigan ko dahil sa pagkanta ng National Anthem. Ginawa ko kaseng R and B. Nagalit ang teacher - tinanggal ako sa line-up ng singers =))

Sacrifice

Kelan ka huling nagsakripisyo para sa kapakanan ng kapwa mo? Sigurado ko, mag-iisip ka ng matagal bago mo ko masasagot. May nagtanong saken nyan nung isang araw. Eto ang naging sagot ko.

"Madaming beses, at ayukong mapagod...sana nga hindi pa ko pagod"

Dala na rin siguro ng mababaw kong pag-iisip kaya ko nasabi yan. Hindi ko alam kung nadating lang talaga sa buhay ng tao ang mga ganitong pagkakataon. Hindi ko din alam kung sinusubok lang ba ko talaga ni Papa God. Wala akong alam, wala ako kahit na wanport na ideya. Nakipag-usap ako sa ilang mga kaibigan. Hiningi ko ang payo nila. Natatandaan ko pa - may niyaya pa ata akong magpakasal, pero in the end - pinagtawanan ko na lang ang idea. Sinabi kong nakakasawa na kase.

"Nagsasawa na kong mabuhay para sa ibang tao, pwede bang buhay ko naman ang asikasuhin ko?"

Hindi ko na rin matandaan kung ilang tao na ang sinabihan ko nyan. Pero nakikita ko pa din ang sarili kong bumabangon tuwing umaga at pinagpapatuloy ang nasimulan ko, at patuloy na inilalagay sa utak ko na:

Sacrifice is a part of life. It’s supposed to be. It’s not something to regret. It’s something to aspire to. Little sacrifices. Big sacrifices.

>>>>Lahat ng bagay na ginagawa ko ngayon eh may patutunguhan. ^^, I'll cheer myself up. Dahil hindi ito tahanan ng emo. \m/

Annoyed

Holding anger is a poison...It eats you from inside...We think that by hating someone we hurt them...But hatred is a curved blade...and the harm we do to others...we also do to ourselves...--quote from The five people you meet in heaven by Mitch Albom

I am currently reading this very beautiful book by Mitch Albom. And yeah I am also CURRENTLY experiencing one bad day here in the office.

Belated happy monthsary to my Bebe ^^,

How to deal with stress

Matagal din akong hindi nakalibot sa mga bahay, kuta, pahina, page, at kung anik anik pang tawag nyo sa mga blog nyo. Bisi kase ako. Hindi ko na ikukwento kung bakit dahil mawawalan lang kayo ng interes. Tsaka na lang pag tapos na ang lahat (para wag mausog). At dahil sa dami ng ginagawa at inaasikaso ko - naging prone ako sa STRESS.

Alam kong madami din sa inyo ang kagaya ko eh sobrang nai-stress na sa mga trabaho o buhay nyo. Kaya bago pa kayo gumawa ng negatib na hakbang, let me share with you guys my list of HOW TO's when it comes to dealing with stress. ^^,

• Ang popular na breathe in - breathe out. Ginagawa pag mabaho ang boss at tambak ng tambak ng gagawin pero di ka makaangal . Inhale - exhale. Wan more taym. Inhale - inhale-inhale. Ok next number. Aww, exhale pa pala. hehehe.
• Be optimistic. Wear a smile on your face. Isipin mo na lang Kaya mo kid! Kita mo at gagaan ang pasan mong daigdig este trabaho pala.
• Kumain every hour. (Paalala: Hindi applicable sa mga taong mabagal ang metabolism, dahil pag nagkataon, tataba kayo ng bongga.) Sabi nga nila, nakakawala ng depression at stress ang pagkain. Ako i lurveeeee eating. Ngunit sa kadahilanang hindi ko pa din maipaliwanag hanggang ngayon, hindi pa din ako tumataba kahit na anong effort ko sa paglafang ng bongga. Baka sa stress nga napunta ang lahat. (thinking)
• Tawagan ang iyong apol op da ay. Makipagkulitan. Ikwento mo dis and dat. Ikwento mo na naiiyak ka na sa inis dahil sa dami ng ginagawa mo at solo ka lang sa opisina nyo. Tabi tabi po, ang tamaan magkakabukol (peace out tertel) \m/
• Mag-sound trip. Optional ang isang to. Dahil mahigpit sa ibang opisina at walang kalayaan kahit man lang sa speaker.
  
• Magmulti task pero wag malito. Imbis na kinikimkim mo ang inis mo sa sarili mo, isigaw mo sa lahat ng pwede mong sigawan, gamitin mo ang internet upang gawin yan. Ilagay ang galit mo sa facebook, magopen ng thread sa Plurk, at gawing stat msg sa YM. Pag may pumatol o nagreak, swerte mo - may shock absorber ka. Pag wala naman, focus sa work ang drama mo.
• Magbasa ng balita. Sa entertainment column. Subukan sagutan ang Crossword puzzle at sudoku, pag nairita ka- senyales lang yun na kailangan mo na magtrabaho ulit.

Yan na muna sa ngayon. Kakain na muna ako at baka madaan sa kain ang lahat. ^^,

antayteld.....

To laugh is to risk appearing the fool.
To weep is to risk appearing sentimental.
To reach out for another is to risk involvement.
To expose feeling is to risk exposing your true self.
To love is to risk not being loved in return.
To hope is to risk despair.
To try is to risk failure.

Sabi KO

• Wag magmadali sa buhay, dahil anu't anu pa mang pagmamadali ang gawin mo, kung ano ang nakatakda at nakasulat , yun at yun ang mangyayari sayo.
• Wag kang masyadong malungkutin - dahil may mga bagay na meron ka na wala ang ibang tao. At meron ang ibang tao ng mga bagay na wala ka.
  
• Yung kras mo nung hi-skul ka, malamang sa malamang eh hindi mo na magugustuhan ngayon. Bakit? dahil para na syang monay na inflated. Para na rin syang butete dahil malaki na ang tyan nya. At higit sa lahat, di mo na sya dapat magustuhan- dahil may asawa na sya. Nyahaha.
• Wag malungkot pag tumapak na ang unang araw ng bwan ng mga -BER mants. Dahil ang paggagayak para sa pasko ay pagkatapos pa ng ikalawang araw ng Nobyembre pwedeng gawin, pwede ka rin naman mangaroling sa mga kasamahan mo sa bahay - kaya wag magdrama, ibalato mo na lang yan sa mga artista.
  
• Wag malungkot pag natalo ka ng boypren mo sa scrabble. Isipin mo na nagloloko ang connection mo sa YM kaya ganun ang nangyari. Isipin mo na nag-ingat ka lang na ipamigay ang "pambato" mong word. Sabihin mo din na babawi ka next time. Anyways, isang puntos lang naman (ata) ang lamang - bwahahaha. O di kaya naman, pag wala ka nang maidahilan, aminin mo na "yer such a loser". hahaha.
  
• Wag kang mag-alala pag iniwan ka saglit ng taong malapit sa puso mo para magcelebrate ng pasko sa Pinas - isipin mo na lang na mas matagal ka nyang nakakasama kesa sa panahon na ilalagi nya sa Pinas, kasama ang pamilya nya.
• Lahat ng tao ay may angking kabaitan. Yung sa iba nga lang eh hindi pa nila narerealize o hindi pa nila nakikita sa sarili nila.
• Si PB (plurk buddy) ay isang madamot na nilalang sa cyber world. Tignan mo ang karma ko - konti na lang Nirvana na ko, ipinagdadamot pa saken. Ayheytyu.
• Kahit sabihin ng ibang tao na kumpleto na ang buhay mo, alam mo pa din sa sarili mo na may kulang pa din. Sa materyal man o emosyonal na aspeto.
• May mga taong late na talaga dadating sa buhay mo. Period - no erase. Nasa sayo na kung papatol ka sa mga pakulo nila, o mananatili ka sa desisyon mo. Sabuyan mo sila ng asin para bumalik sa dati nilang sila at mawala ang lansa sa katawan.
  
• May mga taong mahilig mangalkal ng archives mo. Mahirap yan, dahil magugulat ka na lang isang araw, aawayin ka na lang nya bigla at tatanungin ko kelan mo sinimulan lahat ng kalokohan mo sa buhay. Blah blah blah.
• Kung hopeless romantic ka, mataas ang porsyento na tumanda kang single. Wag ka nang magtanong kung bakit. Hahaha.

>>>Read between the lines na lang people. ^^, Wala ako sa tamang katinuan ng isulat ko to eh..

Song of my soul

Hmmm. I've heard this song last Area Assembly ng SFC. Yeah very much Catholic pa din ako. (yung nabasa nyo last time was written on purpose of spoof lang). Share ko lang sa inyo. ^^, Gotta go! Lots of works to do for today!

Here I am, an empty soul
Walking all alone through my life
Here I am, a lost soul
Looking for a place where I can hide
And find refuge, my long long peace
and all alse that will put my restless soul at ease.

So come my Lord, calm my heart
Pacify the sea that has been tearing me apart
Oh come my Lord, calm my soul
Take me in Yours arms and make me whole my Lord

Here I am, still searching for the place
That every person calls home
Here my prayer, here my song
For only unto You do I belong
I've searched so hard all my life through
For love that I know I will only find in You

Law of the Garbage truck

One day I hopped in a taxi and we took off for the airport. We were

Driving in the right lane when suddenly a black car jumped out of a

Parking space right in front of us. My taxi driver slammed on his brakes, skidded, and missed the other car by just inches! The driver of the other car whipped his head around and started yelling at us. My taxi driver just

smiled and waved at the guy. And I mean, he was really

friendly.

So I asked, 'Why did you just do that? This guy almost ruined

your car and sent us to the hospital!'

This is when my taxi driver taught me what I now call, 'The Law of the

Garbage Truck.'

He explained that many people are like garbage trucks. They run around

full of garbage, full of frustration, full of anger, and full of

disappointment. As their garbage piles up, they need a place to dump it

and sometimes they'll dump it on you. Don't take it personally.

Just smile, wave, wish them well, and move on.. Don't take their garbage

and spread it to other people at work, at home, or on the streets.

The bottom line is that successful people do not let garbage trucks take

over their day. Life's too short to wake up in the morning with

regrets, So...Love the people who treat you right. Pray for the ones who

don't.

Life is ten percent what you make it and ninety percent how you take it!

Have a blessed, garbage-free day!

---forwarded mail from one of my co-sister in SFC. ^^,

Kill time in office

Minsan hindi ko rin maintindihan ang sarili ko. Pag marami akong trabaho, umaangal ako at hinihiling na sana eh wanport lang yung trabaho ko para sa araw na yun. Pag wala naman, naiinis din ako. Kaya naman - oo, kakatunganga ko buong maghapon eh nakaisip na naman ako ng kalokohan. Bakit nga naman hindi ko ishare sa inyo ang mga naiisip kong kabulastugan pag wala akong ginagawa dito sa opisina.

• Mag-ayus ng file. Halungkatin ang lahat ng files. Iayus ng alphabetical. Pag naalphabeticalize mo na, gawin mo namang date-wise. Pag wala ka pa din magawa, gawin mo lang ng vice- versa. Ngayon pag nabugnot ka na. Proceed ka na sa pangalawa.
• Fill-up-an lahat ng mga forms na nakikita mo. Ayusin ang pagfill-up, siguraduhing pulido ang pagkakasulat sa bawat isang kategoryang nanghihingi ng sagot (lalu na kung legal documents yan). Hangga't maari - gawing printed ang iyong sulat, para matakaw kumain ng oras.
• Istorbohin ang officemate. Tanungin mo kung may paparating na shipment galing Japan. (Oo, kahit na ang supplier nyo eh taga-US, Singapore at India). Pag nagalit sya sayo, malas mo. Pag pinatulan nya yung pakulo mo, swerte mo - may instant laruan ka na for the day. Hehehe.
• Ayusin ang mails mo sa Outlook Express. Ilagay mo sa designated folders ang bawat isang e-mail na natatanggap mo. Pag nagsawa ka, proceed sa next number.
• Buksan ang account mo sa Facebook. Laruin lahat ng mga applications na sa tingin mo eh may potensyal na libangin ka, o malibang sila (pareho lang yun anuverrrr). Pag ayaw pa din, may iba pa ding option.
• I-open ang account mo sa plurk. Makipagkulitan at makiusyoso sa mga threads. Makipag-asaran ka kahit hindi mo masyado gets ang topic nila. Pag walang napikon sayo, tuloy lang ang kulitan - pag may nainis, log-out ka na.
• Pagtuunan mo naman ng pansin si YM. Kulitin ang mga dati mong kaklase, kaibigan o kakilala mong online. Tanungin mo kung kumain na ba sila. Pustahan tayo, walang papansin sayo. Pero subukan mong magsend muna ng engotikon - kaya magbuzz ka. Sasagot sila, bakit kamo? ieexpect kasi nilang may chismis kang ibabalita sa kanila.
• Pagtuunan ng pansin ang iyong fonella. Iopen ang camera. Kumuha ng papel at pentel. Gumawa ng fansign. Magpose pose hawak ang fansign. Gawin lahat ng pose na alam mo. Emo, nakatawa, stolen (kuno), nakadila, nakapangalumbaba, anything na pakiramdam mo eh maganda ka - bahala ka. Ang purpose lang naman nito eh malibang ka.
• Balikan si Facebook, magtake ng survey. Siguraduhin mong ipopost mo ang mga resulta para malibang din ang iba mong friends. The more na kakaiba ang result, the more na bebenta ang mga kalokohan mo.
• Gumawa ng entry para sa blog na kagaya nito. Nalibang ka na, nakapagpost ka pa.
  ^^,
  
  
  Pagpasensyahan nyo na ko at ako eh wala talagang magawa ngayong araw na to dito sa opisina.

Win-dang

I have loved you only in my mind. But I know that there will come a time.,You'd feel this feeling I have inside. I'm a hopeless romantic is what they say falling in and out of love just like a play. Memorizing each line I still don't know what to say........

Call me "feelingera", call me "alice in wonderland, or Wendy" for I always daydream. Call me stupid and crazy. I won't get bothered. I've been acting kinda' dumb lately. He's been acting kinda' stupid also (so what's the difference?). I don't know if its me or its him. But I can particularly say that its us. Yeah, I've been fooling myself lately, and he had been fooling me also. I've been thinking about stuffs that I know will not happen EVER in the real life. I know I've always prevented myself away from this feeling. I know I've made excessive, destructive and countless ways to ignore these feelings that is starting to get built inside my system. The only thing that I forgot to do is to put that big sign in front of my head which says:

" Don't fall in love too easily , or don't fall in love too soon"

I was thinking about these things when a friend brought me back to reality. I have seen her talking to me and telling me things. But I really don't have any idea about what she is talking about by that time. Then she asked me: "San na tayo magpupunta ngayon?". I just replied- stupidly: "Ewan ko, hindi ko na alam ang gagawin ko" She just rolled her eyes and then dragged me to walk. She looked me quizzically and then began talking again : "Ang layo ng sagot mo bakla..." . I just smiled, and shook my head.

I was feeling a bit pale since this morning. I don't know if its because of my emotional problems or because of my lack of sleep these past few days. I don't know really. I even don't know what to do next or if I have to do anything about it. Yeah, I've been seeking advices about it. But I know that advices will remain as it is if I won't do anything about it.

Its now 3am here, I'd just rather go to sleep than to think about it.

Entry from my Journal: dated; March 23, 2009

Distansha Amigo

Hindi ko na halos matandaan kung paano kita nakilala. Ikaw, natatandaan mo pa ba? Dun ba tayo unang nagkakilala sa ilalim ng punong acacia? O nakabungguan kita habang ako ay padaskul-daskul na tumakbo sa gitna ng klase? Pakalat-kalat ka naman kase pare., di mo man lang inisip na baka may lampang pwedeng madapa sa nakaharang mong mga paa. Naalala mo pa ba kung paano ako nadapa at nangudngod sa mismong harapan mo? Oo, ako tandang-tanda ko pa. Tandang-tanda ko pa kung paano kita gustong sugurin ng suntukan ng mga panahon na yun. Habang namumula ako sa sobrang pagkapahiya ay namumula ka din sa sobrang kasiyahan dahil nabiktima ako ng iyong patibong. Pasensya na, engot talaga ko minsan. Makakabawi din ako mag-antay ka lang.

Lumipas ang mga taon, buwan at araw, ang mga awayan natin ay napalitan ng pagmamahalan. Oo, matapos nating maghiwalay ng humigit-kumulang dalawa hanggang tatlong taon. Muli tayong nagkita at binigyang-daan natin ang isang matamis na pagmamahalan - pagmamahalang hindi natin inaasahang agad din nating mapapabayaan at mapupunta sa kawalan.

Oo nga't naging malupit ang pagkakataon sa ating dalawa. Madaming mga pagbabago, madami tayong pansariling pangarap. Kinailangan nating mamili - Ngunit bakit nga ba kinailangan pa nating mamili? gayung maari naman nating abutin ang mga pangarap na yun ng magkasama?

At dun nga nagwakas ang lahat......

----Entry from my Journal dated: June 12, 2003

The day I fell inlove

Don't know what to do whenever you are near, Don't know what to say, My heart is flowing with tears, When you pass by I could fly, Every minute, every second of the day, I dream of you in the most SPECIAL way, You're beside me all the time all the time.....DON'T KNOW WHAT TO DO by: Ric Segreto

It was months ago when I was blinded with such an unwanted attraction. It was the same time when my heart has seriously taken over me. I refused to eat and sleep. Even my "ME" time was ruined because of those unwanted feelings. Worst of it, my closest friend also likes him so I distanced myself from him. Days passed by and the feelings started to grew deeper. Maybe, that's the power of love - it flows down into your system, without you even knowing it. One day you'll just see yourself constantly thinking about that certain person. And before you know it - LOVE has contagiously taken over you.

Yeah, I kept it as a secret. Nobody knew about it. Not even my bestest friend, not even him. I just plunged into that feeling and then ran into our house and think about it - big time. I became mad about it. I became so attached to that feeling and I get so dependent and I started wanting his attention more. But it came to my senses that the feeling might be wrong. And it came to me that it was not meant to be. That it was just all me, and I was only probably dreaming all along.

I was so down by that time. Suddenly, after a month of believing that a love built amidst oceans and seas will work - I realized that I was just dreaming. I was so pathetic to believe that magic is really there, that once you summoned to the sky - to God, He will be mine. But, unfortunately, God did not replied any single word. He just sent me a blank message.

Fortunately, I managed to let it go and move on. It took me a lot of courage and loneliness. But in return, God gave me someone better. Someone who loves me whole-heartedly, someone who sticked by my side thru thick and thin. Someone who loved me for being ME.
--entry from my Journal dated June 12,2009.

Good things comes to those who wait.

Love.love.love

"when u start loving a person, u will never stop loving him. maybe over the years, a little less or a bit different, but the thing is, u will really never stop loving that certain person."

--- Stat msg. nung isang makulit na bata sa Facebook ^^,

Magmumuslim na ako

Mga kapwa Blogero,

Isang magandang araw sa inyo. Maraming salamat sa inyong walang sawang pagsuporta saken. Dahil sa inyong tulong, nakita ko na ang daan pabalik sa aming tahanan. Subalit kagaya ng isang tipikal na tao, ang mundo ko po ngayon ay hinahampas ng matinding alon ng pagsubok.

Isang taon na po ako dito sa UAE. Iba't ibang amoy, salita, pagkain, muka, kultura, ugali na ang aking nakabungguan ng siko. Alam ko din na mura ang ginto sa lugar na ito. Lalu pa't alam ko din na pag sasakay ng taxi pag mag-isa ka lang ay dapat laging sa likod ka sasakay upang.. ehemm...alamuna. Alam ko din na patagalan ng amoy ang labanan dito. Alam ko din po na mahirap ispell ang panahon dito, opo, kagaya sya ng syekoslobakya - nakakabobo. Kung kaya't dapat lang na kasabay ng pagiging competitive ng utak mo sa usaping karir, dapat ay competitive din ang kalusugan mo. Nakakainis kung minsan, pero kasama sa kontrata sa trabaho, kailangan mo din tanggapin na ganyan ang mararanasan mo rain or shine. Bawal din dito ang HHWWSSP. (Kung anong ibig sabihin nyan, ndi ko din po alam) =)), Sabi nga ni Bebe, wala daw kalayaan sa bansang ito. Hmm, meron naman - pero mailap iyon sa mga kagaya namin na dayuhan lamang sa bansang ito.

Matapos ang ilang araw na pagdedesisyon - naging buo na rin po ang loob at desisyon ko. Oo, Magpapaconvert na ko from Roman Catholic to Muslim. Mahirap po kase na iba't iba ang paniniwala. Nahihirapan na din po kase ako na iba ang dasal ko sa dasal ng aking amo. Nahihirapan na din po kase ako, dahil sa tagal ko dito - hindi pa ko nakakapasok sa loob ng isang mosque. Nahihirapan na po talaga ko. Ngunit, isang bagay ang talagang nagtulak sa akin upang gawin ang desisyon na ito.

Ito ay dahil...........








Simula na ng Ramadan bukas! Takte! Dahil Catholic ako, HINDI ako Ramadan timings sa trabaho ko ! Anak ng tipaklong talaga si boi baho!!!!!!

---------------------------------------
Sa mga nagtataka kung bakit: a) hindi nyo ko nararamdaman; b)walang tanim ang farm ko sa FARMTOWN ;c) hindi ako nagaapdeyt ng buhay ko sa plurk ;d)kung bakit hindi ko nasasagot ang comment nyo sa FS;e) kung bakit ndi nyo ko makachat sa umaga (UAE time) ---isa lang po ang sagot. WALANG KURYENTE SA LUGAR NG TRABAHO KO!.hehehe...bear with me. Asahan pa po natin na mapapadalas yan. Hehe at baka ipauso na ulit ang taypwrayter sa opisina ko. Hahahaha

Emo-ng

Isa siya sa mga hindi pansining babae sa kanilang klase. Bukod sa kanyang "maliit" na height, at sa kanyang "payat" na pangangatawan, mayroon din siyang buhok na hindi naging kagaya sa buhok ng mga nasa commercial ng shampoo o ng conditioner, bagama't lagi siyang tinatanong kung, "mahangin ba sa labas", o sinasabihan ng "mag-star margarine ka kase", nagpatuloy ang kanyang pakikipagsabayan sa agos ng buhay.

Maraming beses din nya naramdaman ang inggit at galit sa kanyang puso. Sa hindi kasi maipaliwanag na dahilan - hindi nya kamukha ang alinman sa kanyang mga kapatid! Hindi niya kahawig sinuman sa kanyang mga magulang! Bagay na nagpapasama sa kanyang loob.

Isang madilim na gabi, nakita niya sa isang madilim na eskinita ang isang matandang pulubi. Sa unang beses ay natakot sya dito - ngunit makaraan ang ilang segundo ay nilapitan din niya ito upang alukin ng dala-dala niyang masarap na tinapay galing sa panaderya ni Mang Ramon. Ngumiti at tinanggap ng matanda ang tinapay. Maya-maya pa ay nagliwanag ang paligid. Ang matandang kanina ay nanlilimahid ay biglang naging isang napakagandang babae (weet-weew ^^,) Suot ang isang bestidang kulay pula, nagwika siya sa babae. "Ako ay isang mensahera ng Team Kablogs, nais nilang ipaabot sa iyo ang munti nilang regalo.." Inabot sa kanya ng diwata ang kahon. Binuksan niya iyon at laking pagkamangha niya ng makita niya ang laman niyon!

Kalakip nito ang aking munting awitin dahil sobrang natats ako sa award na inalay ng Kablogs sa aken.

---------------------------------->

Nais ko pong magpasalamat sa bumubuo ng KABLOGS team. Mula sa founder na si Kuya Kenji, Kay Cm da' Prexy, Kay Kuya George na VP, kay Jee, Azel, Lenz,Kuya Rio, Kuya Bomz, Doc RJ, Kuya Nebz, Marco, Deth, Poging (ilo)cano, Kosa, Marlon, at sa lahat ng mga bloggers na nakibahagi sa KABLOGS sa kanilang munting paraan. MARAMING SALAMAT PO! Para sa kumpletong listahan ng mga nagkamit ng munting regalo mula sa KABLOGS, maari nyo po itong makita ang kumpletong listahan sa sumusunod:

Link 1

Link 2

7 things

I've been tagged again. Actually may mga nag-tag nga ata saken nung mga nakaraang panahon pero sa sobrang kabisihan ko, parang hindi ko nagawa. Patawad po! Hahanapin ko po yung tag nyo tapos gagawin ko (nag-ekspleyn pa talaga..haha). O sya, move forward na tayo ng makarami.

Eto daw yung mechanics: ^^,

1. Thank the person who nominated you for this award.

2. Copy the logo and place it on your blog.

3. Link to the person who nominated you for this award.

4. Name 7 things about yourself that people might find interesting.

5. Nominates 7 (nagagawin kong nine..hehehe) Kreativ Bloggers you nominate.

6. Post links to the 7 blogs you

7. Leave a comment on each of the blog letting them know they have been nominated.



Una sa lahat, gusto kong pasalamatan si Superjaid sa bonggang award na nipasa nya saken. Kahit hindi ako creative, pinasa mo pa din saken to..^^, joke. I appreciate it sis! Tenk yu ng bongga *hugs*

7 things ( Feeling Myley Cyrus eh nho)

• Ang kaisa-isang musical instrument na kaya kong tugtugin eh ang Flute. Kahit gamit ang ilong ---kaya kong gamitin yun...(yuckness! ^^,)
• Paborito akong ipatawag ng guidance councelor namin sa guidance office nung highschool ako (hindi para sermunan) kundi, para pakinggan ang rendition ko ng Heaven ni Bryan Adams. ^^, (sipsip!!!)
• Napili akong isa sa mga representatives ng Pop Idol para sa Northern Emirates(isang contest na idinadaos yearly ng SFC), pero nagdadalawang-isip akong ipursue. Ang dahilan --- *takot na mapahiya* ^^,
  
• Aamin na ko! Oo, ADIK ako sa Farmtown. =)). At kahit na busy ako sa trabaho, inuuna ko asikasuhin ang hacienda ko, kahit na alam kong laro lang yun!
  
• Naubos ko na ang sick leave ko para sa taong 2009. Na nagamit ko lang dahil sa katamaran kong pumasok pag araw ng sabado. ^^, gudlak sa susunod na absent ko! kaltasan mode na ito! \m/
• Sa loob ng isang linggo, three days lang ako busy sa trabaho ko --- namely, sunday, monday at thursday. Rest of the days, busy lang ako sa pagtambay at pag-iikot sa mga blog nyo. At kung hindi nyo ko nararamdaman, yun eh sa kadahilanang nag-aadik ako sa Farmtown o sa plurk. ^^,
• Crush ko si Kiko Rustia-oo siya nga, yung sa Survivor Philippines-season 1. Pero nung nalaman kong may kamuka pala sya --- itinapon ko na yung mga pangarap ko na makasama at mapisil ko ang mga masel nya. Hahaahaha... Peace out habibi \m/

Ipapasa ko ang tag / award na ito kanila:

Azel
Jee
Marco
B1
Deth
The Pope
Hari ng Sablay

Let GO, and let GOD

Mabilis na lumipas ang mga oras ko dito sa UAE, hindi ko man lang namalayan na naka-isang taon na din pala ko. Madami na ring nangyari, madami na ring dumating at umalis, ang iba naman eh andyan pa din at patuloy na nakikigulo sa buhay buhay ko.

Let GO and Let GOD...

Lahat tayo ay nakaranas na ng matinding hagupit ng problema. Pinansyal, pag-aaral, trabaho, relasyon, pamilya, kung anu-ano pa. Nakakapagod makipaglaban sa pagsubok pero kailangan nating kayanin. Napakahirap magpakatatag sa mga oras na nanghihina ka na. Mahirap makipagsabayan sa agos ng buhay, lalu pa at alam mo na hindi ka nabibilang sa mga taong sinasabayan mo. Napakahirap maging bumangon pagkatapos mong matapilok.

Pero lahat ng yan ay kailangan nating kayanin. Lahat ng yan eh kailangan nating i-endure. Lahat ng yan ay kailangan nating iovercome. Hindi natin kailangang dumepende sa ibang tao. Oo nga't naniniwala ako sa kasabihang "No man is an island" totoo yan, ngunit sa pagsapit ng gabi, ikaw at ang sarili mo pa din ang iyong kasama. Sarili mo lang ang tanging takbuhan mo at si Papa God. Ngunit kung minsan, nakakaramdam na din tayo ng pagod, pagkaawa sa sarili at pakiramdan na wala nang nagmamahal sa atin.

Pag dumating tayo sa puntong ganyan ng buhay natin, mas ayus kung hihinto tayo at mag-iisip. Isipin natin kung saan tayo nagmula. Minsan, kailangan nating isiping:

Bumitaw, para muling kumapit Sa Kanya....

Nawawala ako

Mga kapwa blogero,

Nitong hapon ng August 11, 2009, ay nawala ako. Hindi ko po maalala ang daan pabalik sa bahay namin. Galing ako sa lugar na pinagtatrabahuan ko pero ng ibaba ako ng service ko sa kanto ng kinatitirikan ng aming mansyon, napagdesisyunan kong sabihin sa sarili kong nawawala ako. Nag-away po kami ni b1 kagabi sa kadahilanang ayaw nyang tumigil sa paghaharvest ng kanyang mga pananim sa farmtown. Nagalit po sya at tuluyan nang nakipaghiwalay saken. Sinabi nya po saken na "Crops will go to waste if i will not harvest this". Hindi ko po kinaya kaya ngayon po ay mababa ang presyon ng dugo ko ---pero nawawala pa din po ako. May nakita akong computer shop sa may kanto (pangalawang kanto mula sa binabaan ko ng service), at nag-online ako. Nagpasya akong gumawa ng post dito sa blog ko. Sa kadahilanang nawawala ako. Hindi ko po maalala ang pangalan ko dahil nga nawawala ako. Wag po kayong magalit saken, nagmahal lang ako at pinagpalit ni b1 sa farmtown. Hindi ko lang talaga kinaya. Kaya nagdesisyon akong sabihin sa sarili kong nawawala talaga ako. Kung makikita nyo po ako na pakalat-kalat sa kalsada, tawagan po ninyo ako sa numerong ito: 050.857.96.10. Salamat po.

At higit sa lahat, gusto kong sabihin kay B1 na mahal na mahal ko sya. Advance happy monthsary saten at sa farm mo. Ay mali, hiwalay na nga pala tayo dahil sa farm mo.

Bujoi..^^,






















Grabe, pinawisan ako ng malapot sa pag-iisip kung paano ko bibiguin at ililigaw ang sarili ko. Ewan ko ba. Sa hindi ko maipaliwanag na dahilan eh yan ang naisipan ko ipost. Pasintabi lang po sa pwedeng masagasaan. Joke joke lang po =). Pero totoong mantsari namin ni b1 bukas. At hindi pa po kame hiwalay. Dahil nakakapagod po magkwento na naghiwalay kami ngayon, tpos bukas eh magkakabalikan kami ulit. =)) Peace out.

Head Over Feet

^^, Lovin' this song By Alanis Morisette. Wala akong maisip na post..hehe at mejo busy din ng wanport..=))

English-ing the PanadoL way

Hindi naman sa nagmamagaling ako sa pagi-english. Kamote din naman ako sa salitang yan lalu pa at British ang makakausap ko sa tuwing uuwi ako sa bahay namin ngayon. Naloloka ko sa tuwing babanggitin niya ang salitang back bilang "beck" ewan ko kung nakakatawa ba talaga o mababaw lang yung kaligayahan ko. I will go beck to London in two weeks time...And will come beck here again next Dyenyuweri (January). Nangangasul ako kakatawa ng marinig ko yan galing sa lola ko nung isang araw. (Wag nyo kong isusumbong).

Pero walang hihigit sa kakayahan na meron ang mga Panadol. Ewan ko ba, pero nang magsabog ata ng KKK- katalinuhan,kabanguhan, at kababaang-loob - - majority ng gising eh ang lahi nila. Ayoko namang mangamoy racist or anything, pero sa isang taon na pagtigil ko sa mundong pinapalibutan ng mga Panadolz, yan lang ang napansin ko. Minsan na din akong napaaway sa may-ari ng kumpanyang pinaninilbihan ko dahil hindi kami nagkaunawaan sa email na pinagpasa-pasahan namin. Hindi kase ako nagamit ng common sense, at hindi ko binabasa ng matino ang mga email nya sa akin. Yun eh ayon sa kanya. Eh kaya lang. What to do yani?, Im just a f*%^ing employee here....kaya kahit na alam kong ang spelling ng INQUIRY eh nagsisimula sa I (na minsan ko nang kinorek), na pilit nilang pinapalitan ng ENQUIRY, sinikmura ko na din. Bakit ba, wala naman dito ang mga naging teacher ko sa English. Wala naman dito ang nanay ko na magagalit pag palpak ang spelling ko. Wala naman kami sa spelling bee para magpagalingan sa spelling. Ewan ko, di ko na tuloy alam kung ano ang tama at mali sa paligid ko.

Sa tagal ng paggawa ko ng mga business letter - ngayon lang ako nabobo ng sobra. Banatan ka ba naman ng closing remarks na Thanking you, wag na daw ang Sincerely yours at ang Best Regards, dahil nasa UAE kami. Naisip ko tuloy kung nadadagdagan ng ba ang paggamit ng -ing kapag umalis ka na sa teritoryo ng Pilipinas. Nagiging present tense lahat ng verb pag nandito na sa UAE. Kakatuwa naman kung ganun. Hehehe...

Magsusumbong na lang ako sa english teacher ko para pingutin sila at paluin ng bongga sa pwet nila. Sabay pa-skwat at lagay ng plakard sa leeg nila na may nakasulat na

"I will speak and practice good english-ing neks taym.."